PRZEMYSŁ CHEMICZNY
Na Kongresie obecni będą najwybitniejsi przedstawiciele wiedzy przemysłu rolnego. Kongres przewiduje urządzenie wystawy przemysłów rolnych i spożywczych. W czasie Kongresu zorganizowane będą wycieczki do najciekawszych ośrodków rolniczych i przemysłowych Węgier. Osoby, które zgłoszą swój udział w Kongresie, otrzymają wydane drukiem sprawozdania z prac Kongresu. Dla uczestników Kongresu przewidziany jest szereg ulg, np. ulgi wizowe i kolejowe.
Uczestnictwo w Kongresie zgłaszać należy pod adresem: Secretariat General du VI Congrćs Technique et Chimique des Industries Agricoles, Budapest V. Mśria-Valćria-utca 10, wysyłając jednocześnie opłatę wpisową w wysokości 40 pengó. Koszty 10-dniowego pobytu na Węgrzech wynoszą w przybliżeniu od 200 do 300 pengó (100 pengó=ok. 118 zł.).
Osoby, zgłaszające swój udział w Kongresie, proszone są o poinformowanie o tym Prof. K. Smoleńskiego jako Przewodniczącego Stałego Komitetu Współpracy z Międzynarodową Komisją Przemysłów Rolnych i jako Reprezentanta Polski w powyższej Komisji.
W sprawach naukowych, dotyczących Kongresu, należy się zwracać do p. Prof. K. Smoleńskiego — Instytut Przemysłu Cukrowniczego w Polsce, Warszawa, Krakowskie Przedmieście 7, w sprawach organizacyjnych — do p. H. Romanowicza, Sekretarza Stałego Komitetu Współpracy z Międzynarodową Komisją Przemysłów Rolnych, Związek Izb i Organizacyj Rolniczych, Warszawa, Kopernika 30.
V Zjazd Delegatów Związku Chemików Polskich
odbył się w dniach od 18 do 21 maja w Krakowie.
Otwarcie Zjazdu poprzedziła Msza Św. w kościele Św. Anny. Po czym w Auli Akademii Górniczej Prezes Zarządu Głównego prof. dr Adam Skąpski w obecności przedstawicieli władz, reprezentantów Uniwersytetu Jagiellońskiego i Akademii Górniczej, delegatów pokrewnych organizacji: Pol. Tow. Chemicznego, Związku Inżynierów Chemików, Pol. Tow. Fizycznego, oraz Tow. Przyrodników im. Kopernika, otworzył obrady zapraszając na przewodniczącego dr M a ś 1 a n k i e w i c z a.
Po przemówieniach powitalnych, sprawozdanie z działalności Zarządu Głównego złożył prof. dr A. Skąpski, po czym prof. dr Jeżewski wygłosił odczyt p. t. Promienie kosmiczne.
W dalszym ciągu obrad, które odbyły się w lokalu Oddziału Krakowskiego Z. Ch. P. powzięto szereg uchwał dotyczących przysposobienia i zorganizowania chemików do obrony kraju, współpracy z pokrewnymi organizacjami, oraz dotyczących spraw natury zawodowej i organizacyjnej, dokonano również wyboru nowych władz Związku z prof. dr A. S k ą p s k i m na czele.
W drugim dniu Zjazdu uczestnicy i goście wzięli udział w wycieczce na Śląsk, gdzie zwiedzili hutę żelazną w Trzyń-cu, oraz zakłady przemysłowe w Bogumime.
I Polski Zjazd Spawalniczy w Warszawie w dniacn 21—23 kwietnia wykazał istnienie dużego zainteresowania spawalnictwem, miarą czego może być obecność około 400 osób oraz fakt wygłoszenia ponad 50 referatów. Posiedzenie plenarne odbyło się w Auli Politechniki Warszawskiej, zaś właściwe obrady Zjazdu w Gmachu Stowarzyszenia Techników.
Wobec nadspodziewanie dużej ilości zgłoszonych referatów, Zjazd musiano rozłożyć na trzy dni, zaś referaty podzielić na pięć, częściowo równoległych sekcyj.
Na posiedzeniu plenarnym przedstawiciele Władz z Panem Rektorem Politechniki Warszawskiej, Wiceministrem Komunikacji, przedstawicielami Ministerstwa Poczt i Telegrafów oraz Dep. Bud. M. S. Wojsk, na czele, stwierdzili w swoich przemówieniach duże znaczenie spawalnictwa dla interesów państwa. Następnie prof. Stefan Bryła wygłosił referat p. t. Spawanie a gospodarka narodowa. Prelegent nawoływał do rozszerzania działalności spawania, twierdząc, że ten sposób połączeń materiałów daje maksimum korzyści, przy minimalnym zużyciu energii i czasu. Oszczędności na czasie i materiale mogą dochodzić do 15%, co przy naszych dużych brakach w dziedzinie mostów, budowli, maszyn i aparatów nie jest obojętne.
Następnie dr Alfred Sznerr oraz inż. Piotr T u-ł a c z zreferowali potrzebę zbudowania w Warszawie Domu Spawalniczego, który mieściłby w swoich murach wszystko to, co dotyczy spawalnictwa, oraz szkoliłby na szeroką skalę spawaczy, techników i inżynierów.
Popołudniowe obrady toczyły się w dwóch sekcjach obejmujących zagadnienie ogólne, oraz sprawę urządzeń i materiałów.
W drugim dniu obradowała przed południem tylko trzecia z kolei sekcja o zagadnieniach metaloznawczych i wytrzymałościowych przy czym ciekawy odczyt wygłosił kpt. inż. Józef Koziarski, w którym bardzo przekonywująco mówił o znaczeniu metaloznawstwa dla spawalnika.
Po południu obradowały sekcja spawania w konstrukcjach inżynierskich oraz sekcja spawania w budowie maszyn i zbiorników. W tej sekcji wymienić należy trzy kolejno wygłoszone odczyty pp. —inż. inż. Mieczysława Jaworka. St. Skrzy szkowskiego oraz wspólnej pracy dr. Śmiało w skiego i inż. Luboińskiego. Referaty te obejmują ściśle łączące się zagadnienia—spawania w- budowie aparatury chemicznej, spawanie stali nierdzewnej i kwasoodpornej oraz badanie spoin stali kwasoodpornej.
Spawanie w dziedzinie budowy chemicznej aparatury ma duże znaczenie ze względu na konieczność zachowania idealnej szczelności połączeń, możliwości pracy w wysokiej temperaturze i przy dużym ciśnieniu, wreszcie odporność na czynniki agresywne. Jeśli tego ostatniego czynnika nie brać pod uwagę, to do budow^y aparatury chemicznej stosuje się przeważnie żelazo zlewne. Należy zwrócić wtedy baczną uwagę na możliwość powstawania korozji między-krystalicznej. Dzieje się to dla tego, że przez nagrzewanie miejsca spojenia zmienia się struktura tworzywa, zaś spoina ma rów-nież inną strukturę niż twforzyw'o; czynniki chemiczne wywierają inny wpływ na tworzywo właściwe, inny na tworzywo zmienione i wreszcie inny na spoinę, mogą wfięc wywołać wspomnianą wyżej korozję międzykrystaliczną.
Stal kwasoodporna czyli austeniczna stal chromowa spawa się dobrze zwłaszcza lukiem elektrycznym. Spawać należy przy pomocy elektrod otulonych, z tego samego lub przynajmniej podobnego materiału, najlepiej prądem stałym. Jeśli idzie o chromoniklową stal austeniczną, która jest ognioodporną, to jej spawanie jest znacznie trudniejsze niż stali poprzedniej. Spoina w tych stalach jest na ogół twarda i ma duże skłonności do korozji.
Aluminium spawa się dobrze, jednak nieoczyszczenie spoin od topików, powoduje wessanie się ich do szczelin,