604000771

3)    pomiarowej osnowy sytuacyjnej, wyznaczanej z błędem położenia najmniej dokładnego punktu względem punktów nawiązania m_p s 0,10 m , zakładanej według zasad instrukcji technicznej „G-4 Pomiary sytuacyjne i wysokościowe”^

4)    polowej osnowy fotogrametrycznej, pomierzonej w terenie metodami geodezyjnymi z dokładnością m_p 2 0,05 m oraz m_H ^ 0,05 m , służącej do budowy modeli fotogrametrycznych, zakładanej według zasad instrukcji technicznej „G-4 Pomiary sytuacyjne i wysokościowe”.

2. Przed wykonaniem terenowych pomiarów punktów załamania granic działek ewidencyjnych dokonuje się analizy dokumentacji geodezyjnej, o której mowa w § 36 rozporządzenia a następnie w zależności od wyników tej analizy:

1)    odszukuje się utrwalone poprzednio znaki graniczne,

2)    wznawia się znaki graniczne lub wyznacza punkty graniczne w trybie art. 39 ustawy,

3)    ustala się przebieg granic w trybie § 38 rozporządzenia.

§ 29. W przypadku tworzenia numerycznych opisów budynków metodą digitalizacji map analogowych lub przetworzonych zdjęć lotniczych, w odniesieniu do konturów budynków wybudowanych w granicach działek ewidencyjnych i w odległości do 1,0 m od tych granic, należy wykonać dodatkowe obserwacje lub pomiary terenowe, mające na celu uściślenie położenia budynków względem granic działek ewidencyjnych. W szczególnych przypadkach, gdy położenie punktów załamania granic działek ewidencyjnych nie jest określone z odpowiednią dokładnością lub punkty graniczne nie są wyznaczone na gruncie należy wykonać łączny pomiar granic i budynków według zasad określonych w § 71 i 72 instrukcji.

§ 30. Niezbędnej w trakcie terenowych pomiarów geodezyjnych generalizacji granic działek ewidencyjnych oraz konturów budynków, użytków gruntowych i klas gleboznawczych dokonuje się zgodnie z zasadami określonymi w instrukcji G-4. Zasady tej instrukcji stosuje się również wjnnych kwestiach nie uregulowanych w niniejszym rozdziale.