604000776

3.    Przy opracowaniu aerotriangulacji oraz wykonywaniu sytuacyjnych pomiarów fotogrametrycznych stosuje się zasady określone w standardzie technicznym Instrukcja „G-4 Pomiary sytuacyjne i wysokościowe”.

4.    Opracowanie mapy katastralnej obejmuje w szczególności:

1)    analizę i wykorzystanie zbiorów współrzędnych punktów granicznych zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym,

2)    wykonanie pomiarów fotogrametrycznych i wektoryzację granic działek katastralnych oraz konturów użytków gruntowych, klas gleboznawczych i budynków,

3)    pomiar współrzędnych i wektoryzację konturów budynków,

4)    wpisanie,, do bazy danycł\ nieprzestrzennych danych przedmiotowych w postaci cyfrowej^

5.    Pomiary, o których mowa w ust. 4 pkt 2 i 3 wykonuje się dwukrotnie.

6.    Analizę, o której mowa w ust. 4 pkt 1 przeprowadza się przy wykorzystaniu ortoobrazu lub ortofotomapy cyfrowej.

7.    W przypadku, gdy analiza, o której mowa w ust. 4 pkt 1 i ust. 6, wykaże błędy położenia punktów granicznych przekraczające wartości wymienione w § 82 ust. 2 pkt 2 lit, a i b rozporządzenia Rady Ministrów, stosuje się przepis § 31 rozporządzenia Rady Ministrów.

8.    Współrzędne punktów granicznych obliczone w lokalnych układach współrzędnych, zgromadzone w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym i dotyczące fragmentów obrębów katastralnych, dostosowuje się do układu 2000 metodą transformacji Helmerta-Hausbrandta (transformacja przez podobieństwo z eliminacją poprawek na punktach łącznych).

9.    Celem określenia numerycznych opisów granic działek katastralnych, dla których brak jest współrzędnych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym, należy wykonać:

1)    skanowanie katastralnej mapy analogowej na skanerze płaskim formatu A1+ z rozdzielczością rzeczywistą (optyczną) 400 dpi w formacie "geotiff" lub "tiff", z kompresją "citt G4" lub "rle" oraz przy max. wielkości terenowej 1 piksela - 0,315 mt,.

2)    wpasowanie (kalibracja) arkusza mapy katastralnej w ortoobraz lub ortofotomapę przy

wykorzystaniu co najmniej 20 punktów dostosowania, w miarę możliwości równomiernie    rozmieszczonych    na granicy zewnętrznej oraz    wewnątrz

transformowanego obszaru, z zachowaniem następującej dokładności transformacji dla map w skalach:

1:1000 - p<0,40 m,

1:2000 - p<0,80 m 1:5000- p<2,00 m,

gdzie: p jest średnim błędem transformacji.

10.    Przy skanowaniu map sporządzonych na materiale giętkim dopuszcza się stosowanie skanerów bębnowych zapewniających dokładność skanowania 0,1mm.

n. Przed wykonaniem czynności o których mowa w ust._9 pkt 2_i dokonuje się uszlachetniania obrazów rastrowych przy użyciu specjalistycznego