GŁÓWNE kierunki etyki naukowej 203
wicie o wartość postępowania pod pewnym względem, o rozróżnienie postępowania, jakie ono być powinno, a jakie być nie powinno, jak to w ogóle w tym „powinieneś”, „jest twoim obowiązkiem”, w tej impera-tywności, z jaką występują, przepisy etyczne różnią się od przepisów kuchennych, jazdy konnej, dydaktycznych, technicznych itd. 10 Całkiem zdają się one mieć osobliwy charakter. Moore (Zasady etyki, przekł. polski 1919, rozdz. I, punkt 1 i 2) tak się wyraża: „łatwo przytoczyć kilka takich sądów potocznych, których prawdziwością zajmuje się niewątpliwie etyka. Gdy mówimy «to jest dobry człowiek* lub «ten jegomość jest nikczemny*, gdy pytamy: «co winienem uczynić?*, «czy postępuję niesłusznie, czyniąc to a to?», gdy rzucamy takie uwagi, jak «umiarkowanie jest cnotą, a pijaństwo wadą* — wówczas wypowiadamy zdania i pytania, których rozważanie naukowe należy niewątpliwie do zadań etyki. Jej to zadaniem jest rozważenie, która spośród możliwych odpowiedzi na pytanie: »jakie postępowanie jest słuszne?* jest prawdziwa, oraz wskazanie racyj, na których podstawie moglibyśmy rozstrzygać o prawdziwości lub błędności naszych sądów, dotyczących charakteru ludzi czy też wartości moralnej ich czynów. W przeważnej większości wypadków, wypowiadając twierdzenia, w których mowa o «cnocie», «występku», «obowiązku», «powinności»,
0 «dobrym» lub «złym,» wypowiadamy sądy etyczne. Zastanawiając się nad ich prawdziwością, rozważamy tym samym jedno z zagadnień etyki [...]. Gdy weźmiemy podobne do poprzednich przykłady, to nie omylimy się zbytnio, jeśli powiemy, że dotyczą one sprawy «postępowania* — a mianowicie pytania, co w postępowaniu istot ludzkich jest dobre, a co złe, co słuszne, a co niesłuszne. Mówiąc bowiem, że człowiek jest dobry, chcemy przez to zazwyczaj powiedzieć, że postępuje on słusznie; mówiąc, że pijaństwo jest występkiem, mniemamy zazwyczaj, że upić się jest postąpieniem zdrożnym. Takie roztrząsanie postępowania ludzkiego jest właśnie tym, co najściślej kojarzy się z terminem etyka. Skojarzenie to wytworzyło się, ponieważ postępowanie jest bez wątpienia najpowszechniejszym
1 najogólniej interesującym przedmiotem sądów etycznych”.
Tym się na razie musimy zadowolić, pamiętając, że w etyce chodzi o badanie, formułowanie, uzasadnianie i systematyczne zestawianie sądów, tyczących się postępowania ludzkiego z punktu widzenia kwestii, o ile ono jest dobre lub złe. Ale pamiętać też trzeba, że nie o każde, nie o jakiekolwiek postępowanie chodzi, i nie o postępowanie dobre i złe w jakimkolwiek znaczeniu. Więc to nam wystarczy, że etyka ma właśnie do czynienia z tą całkiem specyficzną oceną postępowania i zachowania się człowieka i sta-
10 Na marginesie i w interlinii adnotacja: „Kanta kategoryczny imperatyw wyjaśnić; należy — nie należy (nie wolno), powszechność i bezwarunkowość norm etycznych”.