Pojęcie umowy ubezpieczenia w świetle przepisów wspólnotowych...
czenia społeczne” należy dokonać na podstawie art. 3 pkt 4, art. 2 ust. 3 oraz art. 2 ust. 2 pkt c dyrektywy 2002/83. Zgodnie z art. 3 pkt 4 dyrektywy 2002/83, przepisów tej dyrektywy nie stosuje się do ubezpieczeń będących częścią ustawowego systemu zabezpieczeń społecznych, z wyjątkiem art. 2 ust. 3 tej dyrektywy. Artykuł 2 ust. 3 dyrektywy 2002/83 z kolei dotyczy „operacji mających związek z długością życia człowieka, które są nakazane lub przewidziane w przepisach o ubezpieczeniach społecznych, kiedy są przeprowadzane lub zarządzane na własne ryzyko przez zakłady ubezpieczeń, zgodnie z ustawodawstwem państwa członkowskiego”. Wyjątek na rzecz stosowania przepisów dyrektywy 2002/83 do zagadnień z dziedziny zabezpieczenia społecznego nie odnosi się natomiast do art. 2 ust. 2 pkt c tej dyrektywy. Zgodnie z tym przepisem, przepisy dyrektywy 2002/83 stosuje się do „następującego rodzaju działalności [...] wynikającego z umowy, w takim stopniu, w jakim jest on przedmiotem nadzoru władz administracyjnych, odpowiedzialnych za kontrolę ubezpieczeń prywatnych: zarządzanie grupowymi funduszami emerytalnymi, czyli operacji polegających, w przypadku zainteresowanych zakładów ubezpieczeń, na zarządzaniu lokatami, w szczególności aktywami stanowiącymi rezerwy instytucji dokonujących wypłat w przypadku śmierci lub dożycia określonego wieku lub w przypadku zaprzestania lub ograniczenia działalności”83. Należy stąd wnioskować, że — wolą prawodawcy wspólnotowego — grupowe ubezpieczenie emerytalne spełniające kumulatywne przesłanki stosowania art. 2 ust. 2 pkt c dyrektywy 2002/8384, dla celów i w zakresie unormowania dyrektywy 2002/83, nie zostały zaliczone do dziedziny zabezpieczeń społecznych85. Prawo właściwe dla umów będących źródłem takich ubezpieczeń wskażą zatem, zgodnie z art. 2 ust. 2 pkt c dyrektywy 2002/83,
83 Uwzględnić przy tym należy również szczególne wyłączenie podmiotowo-przed-miotowe z zakresu zastosowania dyrektywy 2002/83 (jej art. 3 pkt 8), odnoszące się do „związanej z emeryturami działalności emerytalnych zakładów ubezpieczeń określonych w Ustawie o emeryturach pracowniczych (TEL) oraz innym wiążącym się z tym ustawodawstwem fińskim [pod warunkami określonymi w tym przepisie - M.K.]”.
84 Są one następujące: 1) działalność polegająca na zarządzaniu grupowymi funduszami emerytalnymi dotyczy zarządzania grupowymi funduszami emerytalnymi, 2) działalność ta jest wykonywana przez zakład ubezpieczeń, 3) działalność ta podlega nadzorowi ubezpieczeniowemu, 4) działalność ta jest wykonywana na podstawie umowy.
85 Z zestawienia art. 2 ust. 2 pkt c z art. 2 ust. 3 oraz art. 3 pkt 4 dyrektywy 2002/ 83 wynika zatem, że niedopuszczalna jest wykładnia art. 2 ust. 2 pkt c, zgodnie z którą negatywną przesłanką stosowania tego przepisu jest to, aby działalność, o której w nim mowa, nie wchodziła w zakres zabezpieczeń społecznych.