kryteria czasowe i ekonomiczne. W następnym rozdziale sformułowano model harmonogramowania projektów uwzględniający ekonomiczny charakter projektu oraz pozwalający na możliwie dokładne opisanie zależności pomiędzy zmiennymi decyzyjnymi, a ich skutkami ekonomicznymi. Sformułowano ograniczenia zmiennych decyzyjnych oraz dynamiczne kryteria oceny efektywności ekonomicznej harmonogramu. Następny rozdział poświęcono analizie technik występujących w ramach metod dokładnych i heurystycznych, które mogą znaleźć zastosowanie w badanych procedurach z uwzględnieniem skonstruowanego uprzednio modelu. Przeanalizowano dostępne sposoby reprezentacji problemu, procedury budowy harmonogramów, techniki eksplorujące i eksploatujące oraz stosowane strategie kierowania poszukiwaniem w ramach algorytmu genetycznego, symulowanego wyżarzania, poszukiwania z ruchami zabronionymi, poszukiwania rozproszonego oraz algorytmu uczenia populacji. W następnym rozdziale przedstawiono opis założeń i wyników z przeprowadzonych eksperymentów obliczeniowych w możliwie szerokiej grupie problemów przy reprezentatywnym zestawie parametrów procedur. Pracę zamyka podsumowanie uzyskanych wyników oraz wskazanie kierunków prowadzenia dalszych badań.