6700449558

obejmują stabilną chorobę wieńcową i ostre zespoły wieńcowe, niewydolność serca, zaburzenia rytmu, a zwłaszcza migotanie przedsionków i elektroterapię. Autor ponad 200 artykułów naukowych i 40 rozdziałów w podręcznikach kardiologicznych. Współredaktor takich książek, jak: „Ostre zespoły wieńcowe”, „Leki hamujące układ renina-angiotensyna-aldosteron”, „Migotanie przedsionków”, „Choroby serca i naczyń - poradnik lekarza rodzinnego”. Przewodniczący Rady Programowej Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Chorób Układu Sercowo--Naczyniowego - POLKARD w latach 2003-2008. Redaktor naczelny czasopisma „Kardiologia po Dyplomie”.

TOMASZ ZDROJEWSKI - DR HAB. MED. Specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych oraz hypertensjologii. Nauczyciel akademicki i pracownik naukowy Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. W latach 1989-1990 stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej w dziedzinie kardiologii klinicznej (Columbus, Uniwersytet Stanu Ohio, USA). W latach 1991-1993 stypendysta Fundacji Alexandra von Humboldta oraz DFG w Uniwersytecie w Wuerzburgu w Niemczech. Od roku 1994 intensywnie zajmuje się epidemiologią kliniczną, prewencją, farmakoekono-mią oraz polityką zdrowotną. W latach 1997 i 2002 główny autor i koordynator programów Natpol i Natpol Plus - pierwszych ogólnopolskich badań oceniających metodą reprezentatywną rozpowszechnienie i kontrolę czynników ryzyka zawałów serca i udarów mózgu w Polsce.

W latach 1999-2001, we współpracy z Europejskim Towarzystwem Kardiologicznym, inicjator i realizator programu edukacji w polskich środowiskach opiniotwórczych, m.in. w Parlamencie RP. W roku 2002 - członek i sekretarz Zespołu Ekspertów ds. przygotowania Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Chorób Układu Sercowo-Naczyniowego POLKARD. Od 2003 roku sekretarz Narodowego Programu POLKARD. Inicjator i koordynator krajowych programów badawczych i interwencyjnych takich jak Polski Projekt 4 Miast, Polski Projekt 400 Miast, oraz wieloletnich projektów regionalnych: Sopkard 1999-2009 i Zdrowie dla Pomorzan 2005-2013. W 2004 roku przedstawiciel Polski w negocjacjach dokumentu Komisji Unii Europejskiej „Healthy Heart”. Od 2006 r. doradca ds. zdrowia prezydenta RP. Członek grup roboczych i zarządów polskich i europejskich towarzystw naukowych. Autor lub współautor ponad 170 prac naukowych i rozdziałów w podręcznikach w dziedzinie kardiologii, epidemiologii klinicznej, farmakoekonomii, prewencji i polityki zdrowotnej, w tym ważnych artykułów opisujących sytuację epidemiologiczną w Polsce, opublikowanych w renomowanych pismach zagranicznych.

JANUSZ MEDER - DR N. MED. Urodzony 22 listopada 1947 w Chorzowie w rodzinie inteligenckiej. Ukończył Liceum im. R. Traugutta w Warszawie, a następnie Warszawską Akademię Medyczną. Od ukończenia studiów (1972) jest pracownikiem Centrum Onkologii - Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie, gdzie kolejno pracował na stanowiskach: asystenta w Klinice Onkologii Ogólnej, starszego asystenta i adiunkta w Zakładzie Radioterapii w latach 1973-1979. Jednocześnie z pracą w Klinice prowadził prace eksperymentalne na zwierzętach w Zakładzie Radiobiologii uwieńczone w 1979 doktoratem pt. „Stopień depopulacji tkanek krwiotwórczych i nabłonka jelitowego myszy jako miara skutku biologicznego promieniowania X i neutronów prędkich”.

-    19761 stopień specjalizacji z zakresu onkologii - radioterapii

-    1978 6-miesięczne stypendium naukowo-szkoleniowe w laboratoriach i oddziałach klinicznych Europejskich Ośrodków Onkologicznych i Hematologicznych w Londynie, Amsterdamie, Brukseli.

-    1979II stopień specjalizacji z zakresu onkologii - radioterapii