6700449843

„ W trakcie hipotermii indukowanej pacjenci objęci są szczególną opieką pielęgniarską, ponieważ może ona wywołać

kobiety w ciąży. pacjenci z zaburzeniami w układzie krzepnięcia. z ciężką uogólnioną infekcją, z niewydolnością wielona-rządową. reagujący na polecenia słowne po powrocie krążenia samoistnego, z hipoksemią, czyli saturacją krwi tętniczej poniżej 85%, z istotnym deficytem neurologicznym przed incydentem NZK, u których minęło 6 godzin od momentu NZK oraz pacjenci z chorobą w stadium terminalnym.

W trakcie hipotermii indukowanej pacjenci objęci są szczególną opieką pielęgniarską, ponieważ może ona wywołać niepożądane efekty tj. wzrost RR. zwolnienie rytmu serca, czy jego zaburzenia komorowe. spadek rzutu serca, zmia-

fatemia i hipomagnezemia). upośledzenie funkcji układu odpornościowego spowodowane upośledzeniem funkcjonowania leukocytów (może powodować zapalenie płuc), niestabilność hemodynamiczną, zwiększoną podatność do krwawień poprzez dysfunkcję liczby płytek i niekorzystny wpływ na trombinę. zaburzenie homeostazy, poliurię (może prowadzić do względnej hipowolemii i odwodnienia), hiper-glikiemię (hipotermia zmniejsza wrażliwość na insulinę i jej wydzielanie), dreszcze wywołane nieustającą produkcją ciepła poprzez zwiększoną aktywność mięśni, podwyższenie poziomu amylaz. poziomu adrenaliny i noradrenaliny, zmiany w farmakodynamice niektórych leków np. sedujących i zwiotczających, obniżenie metabolizmu (jednocześnie zmniejsza się zużycie tlenu i produkcji dwutlenku węgla, a podwyższa metabolizm tłuszczy, wolnych kwasów tłuszczowych, a tym

Niektóre z tych objawów są nieuniknione i należy podjąć próby ich wyeliminowania lub zminimalizowania. Efekty te mają charakter przemijający i nie pozostawiają trwałego śladu w organizmie człowieka.

Działanie obniżonej temperatury jako zamierzona metoda terapeutyczna stało się bardzo przydatne w wielu sytuacjach klinicznych. Leczenie tą metodą nie należy do łatwego pomimo stosunkowo prostych czynności pielęgniarskich, nie jest też zwolnione jak widać od groźnych powikłań i objawów niepożądanych. Zastosowanie hipotermii nie dałoby zadawalających efektów, gdyby nie odpowiednia i właściwa pielęgnacja, szczegółowa obserwacja i szybka interwencja na zmiany zachodzące w organizmie na skutek chłodzenia, a następnie ogrzewania.

stanu septycznego. opieka nad takim chorym wymaga reżimu sanitarnego, a w niektórych przypadkach profilaktyki antybiotykowej. Każde ewentualne zakażenie musi być jak najszybciej agresywnie leczone (w miarę możliwości na podstawie wykonanego antybiogramu). Dodatkowo u omawianych chorych występuje nadmierna skłonność do powstawania odleżyn spowodowana upośledzonym krążeniem na skutek skurczu naczyń skórnych.

Z kolei, aby nie dopuścić do hipokaliemii. należy kontrolować stężenie potasu w surowicy krwi (co 3-4 godziny). Ze względu na możliwość wystąpienia hipowolemii. w celu uchronienia chorego przed hipotensją należy ściśle prowadzić bilans płynowy, najlepiej zakładając godzinowy pomiar diurezy i monitorując ośrodkowe ciśnienie żylne (OCZ).

w układzie krzepnięcia krwi podaje się koncentraty płytek krwi lub świeżo mrożonego osocza. Należy unikać hiperwen-tylacji i skurczu naczyń mózgowych poprzez odpowiednie ustawienie trybu oddechowego i stężenia tlenu na respiratorze. W tym celu wykonuje się częste badania gazometryczne krwi tętniczej. Korzystne dla chorego jest założenie sondy odbarczającej przez nos lub usta w celu ewakuacji z żołądka zalegającej treści żołądkowej i powietrza wtłoczonego podczas reanimacji. Działanie to ma na celu poprawienie ruchomości przepony i ułatwienie sztucznej wentylacji pacjenta, W związku z tym. że chory ma obniżony metabolizm i niższe jest zapotrzebowanie organizmu na tlen, wol-

i staje

I czym należy zwracać uwagę na rytm serca nie dopuścić do bradykardii poniżej 40u/ minutę. Dreszcze nie są groźnym powikłaniem i nie stanowią zagrożenia dla życia

’ zastosować odpowiednie leczenie farmakologiczne.

Hipotermia terapeutyczna pacjentów po NZK wiąże się ści-

temperatury. Niezbędne jest ciągle jej monitorowanie, najle-

czony w przełyku, tętnicy płucnej lub pęcherzu moczowym. Celowe obniżanie temperatury ciała odbywa się w sposób kontrolowany, aż do momentu osiągnięcia temperatury ciała na poziomie 33°C. Pielęgniarka odnotowuje wartości tem-

obserwacyjnej pacjenta z częstotliwością jednej godziny.

W pierwszej kolejności dobiera się rozmiar samoprzylepnej maty chłodzącej dostosowanej do budowy pacjenta. Po

z urządzeniem schładzającym, programuje schemat schładzania i dokładnie obserwuje reakcje organizmu pacjenta na obniżającą się temperaturę. Pierwsza faza schładzania