672580845

1 5b Wiersz zwykły — Wulgaryzm

Na piasku Przy moim domu Po kryjomu,

Jak pocałunek cichy spadł.

(K. Wierzyński: W słonecznym

l blasku).

Por. Wiersz nieregularny.

Wiersz zwykły. W dawnej polskiej terminologii wersyfikacyjnej tak nazywano wiersz sylabiczny (w odróżnieniu od miarowego — sylabótonicznego).

Wiersze mieszane zob. Logaedy.

Wierzchołek linii intonacyjnej

znb. Szczyt linii intonacyjnej.

Wierzchołek zestroju akcentowego zob. Szczyt zestroju akcentowego.

Wizerunek zob. Portret literacki.

Wizja. 1. Widzenie. Obrazowe, plastyczne przedstawienie przedmiotu nieuchwytnego, który autor opisuje tak, jakby go widział (np. gdy apostrofa przechodzi w opis osoby zmarłej, abstrakcji itp.). 2. W literaturze określa się też w ten sposób całość pomysłu autora powstającą w jego wyobraźni, a przedstawioną później w dziele literackim.

Wodewil. Widowisko sceniczne o przewadze tekstu mówionego nad śpiewanym, komedia obyczajowa urozmaicona piosenkami. Określenie pochodzi z języka francuskiego, mianowicie od nazwy doliny w Normandii (val-lon de Vire), gdzie w XV w. mieszkał autor (Oli vier B a s s e 1 i n) popularnych piosenek satyrycznych. Np. W. Bogusławski: Krakowiacy i Górale; A. Fredro: Nowy Don Kiszot.

Wolne amfibrachy zob. Amfibrachy wolne.

Wolne jamby zob. Jamby wolne.

Wolne trocheje zob. Trocheje wolne.

Wolumen. Jednostka introligatorska. W jednej oprawie zawierać może jedno dzieło, część dzieła lub kilka dzieł.

Wpływologia. Żartobliwa, dyskredytująca nazwa nadawana badaniom literackim przeceniającym zależności między dziełami i wpływ jednych pisarzy na innych (użyta po raz pierwszy przez A. Grzymałę Siedleckiego ok. r. 1920).

Wrotka. W dawnej, przestarzałej terminologii tak nazywano zwrotkę.

Współautor. Jedna z osób, które wspólnie napisały dzieło.

Współbrzmienie zob. Współ-

dźwięczność.

Współdźwięczność (Współbrzmienie). Identyczność albo bliskie podobieństwo niektórych odcinków fonacji w szeregach rytmicznych; występuje w zakończeniach wersów jako czynnik metryczny, współdziałający w podziale wiersza na frazy, albo w dowolnych miejscach układu jako czynnik instrumentacyjny.

Zob. też; ' Aliteracja. Asonans. Instrumentacja. Konsonans. Obszar współdźwięczności. Odpowiednik rymowy. Rym. Wiersz biały.

Wstęp. Wprowadzenie w dzieło, napisane przez autora lub inną osobę; początkowa część dzieła.

Wulgaryzm. Wyraz pospolity, ordynarny, dosadny. Przeciwieństwo eufemizmu. Odczucie tego,