672580898

14 Biblioteka pouuszechna — Bohater liryczny

kich dziedzin miedzy, m przeci-mieństmie do specjalnej.

Biblioteka powszechna. Biblioteka o charakterze oświatowym i rozrywkowym, powszechnie dostępna.

Biblioteka prezencyjna. Biblioteka, której zbiory udostępnia się tylko na miejscu w czytelniach, nie prowadząca wypożyczania na zewnątrz.

Biblioteka specjalna. Biblioteka gromadząca piśmiennictwo z określonej dziedziny lub przeznaczona dla oznaczonej kategorii czytelników, w przeciwieństwie do ogólnej.

Bibliotekarstwo. Umiejętność organizowania, prowadzenia i udostępniania bibliotek (działalność zawodowa).

Zob. też: Biblioteka. Gromadzenie zbiorów. Katalog. Klasyfikacja dziesiętna. Księgozbiór podręczny. Opis katalogowy. Opracowywanie. Prohibita. Proweniencja. Udostępnianie. Sygnatura. Zbiory specjalne.

Bibliotheca patria zob. Biblioteka narodowa.

Bibuła. W potocznym określeniu tajne wydawnictwa, drukowane zazwyczaj na specjalnie cienkim papierze.

Bigos literacki. W potocznym określeniu zestawienie urywków wierszy różnych autorów o efekcie żartobliwym.

Por. Centon.

Biobibliografia. Biografia połączona z bibliografią personalną danego autora.

Biografia. Pisanie życiorysów, życiorys lub zbiór życiorysów.

Biogram. Zwięzły życiorys, umieszczany zwykle w encyklopediach, informatorach itp.

Bliskoznaczniki zob. Synonimy.

Blok książki. Trzon książki, złożony z połączonych kart, bez okładki i dodatków.

Bluetka. Jednoaktówka o małej ilości występujących osób, z dowcipnym dialogiem. Np. J. Bli-z i ń s k i: Zięć dla parady.

Błaganie (Deprecatio). Rodzaj wy-krzyknienia, wyrażający prośbę. Np.:

Gdzieśkohuiek jest, jeśliś jest, lituj mej

[żałości!

A nie możeszli iu onej daumej sinej

[całości,

Pociesz mię. jako możesz, a stau) się

[przede mną

Lubo snem, lubo cieniem, lub marą

[nikczemną. (J. Kochanowski: Treny)).

Por. Apostrofa.

Błędy tekstu. Usterki, które edytor obowiązany jest rozpoznać w tekście, wykrywając ich źródła.

Bohater. Postać literacka, której losy wplecione są w zdarzenia przedstawione w utworze.

Bohater główny. Postać literacka najsilniej zaangażowana w akcji; jej losy są ośrodkiem fabuły.

Bohater liryczny (»Ja liryczne«). Podmiot wynurzenia lirycznego, wypowiadacz, którego nie należy identyfikować z autorem utworu, gdyż często jest fikcyjnie podstawiony.

Por. Adresat liryczny. Medium liryczne.