3. Publiczność zadaje bohaterom sceny pytania. Pośrednikiem między aktorami a publicznością jest prowadzący: aktor może odpowiedzieć na pytanie publiczności tylko wtedy, gdy prowadzący poklepie go po ramieniu. Aktorzy odpowiadają na pytania jako grane przez siebie postacie.
Podsumowanie
Rolę podsumowania pełni punkt 3 ćwiczenia (zadawanie pytań aktorom przez publiczność). Mimo to należy dowiedzieć się od aktorów Jak czuli się w swoich rolach i jakie odczucia towarzyszyły im w trakcie odpowiadania na pytania publiczności.
Inny wariant
Prowadzący rozdaje publiczności przygotowane z góry pytania, co zapewnia większą kontrolę nad ćwiczeniem.
TYP 3. Przedstawienie
Ten typ scenek można wprowadzić po przećwiczeniu „zastygnięcia” i „nieruchomego obrazu”.
Tym razem uczestnicy wcielają się w postacie osób znajdujących się w różnych sytuacjach towarzyskich, np. w hotelu, klubie piłkarskim czy dyskotece. Cała grupa uczestniczy w jednej scenie.
Sposób realizacji
1. Przeprowadza się ogólną dyskusję na temat scenki, która ma być odegrana. Ustala się, co będzie tematem scenki i jacy będą jej bohaterowie.
2. Prowadzący wypisuje na tablicy listę postaci pojawiających się w scence, a następnie grupuje je w kategorie. Jeśli np. scenka rozgrywa się w hotelu, będą to rodzice z dziećmi czekający na herbatę przy kontuarze, właściciel hotelu, barmani, gracze w bilard i strzałki, stali bywalcy, młodzież pijąca piwo, grupki dziewcząt i nieletni, którzy piją alkohol.
Dla każdej kategorii postaci obecnych w hotelu należy ustalić:
- dlaczego są w hotelu?
- co piją?
-jak się zachowują?
- jakie prezentują postawy?
3. Uczestnicy zajmują odpowiednie miejsca i rozpoczynają odgrywanie krótkiej, 4-5-minutowej scenki. Być może niektóre osoby zechcą być obserwatorami i notować odpowiedzi na pytania zawarte w punkcie 2 oraz dzielić się swoimi uwagami po obejrzeniu scenki.
D - 8