6770510902

Na Kasprowym Wierchu notuje się około 260 kg/m² osadów, co razem z opadem w postaci deszczu lub śniegu daje około 2130 mm produktów kondensacji pary wodnej (Hess 1996).

Śnieg pojawia się w najwyższych partiach Tatr czasami już w połowie III dekady sierpnia, a zdarza się, że zanika dopiero z końcem II dekady lipca. Pojawianie się pokrywy śnieżnej jesienią i jej zanik na wiosnę odbywa się z przeciętną szybkością 4-5 dni na 100 m spadku lub wzrostu wysokości. Wraz z wysokością zmienia się także grubość pokrywy śnieżnej (Hess 1996).

Charakterystycznym zjawiskiem dla chłodnej pory roku, związanym z obfitym zaleganiem pokrywy śnieżnej, są lawiny. Lawiny swym podmuchem i masą śnieżną wywracają lub łamią drzewa i porywają je ze sobą w dół (Rycina 8). Siłę lawin śnieżnych porównuje się w wybuchem 25 kg trotylu. Często poruszają się one z prędkością 350 m/sek. Powstawanie lawin jest uzależnione od ukształtowania terenu oraz stosunków klimatycznych (Myczkowski 1965). Nie bez znaczenia jest obecność i rodzaj występującej szaty roślinnej, obszary terenu badań zagrożone lawinami przedstawiono na rycinie (Rycina 9).

W literaturze (Fabijanowski, Dziewolski 1996) spotyka się opis lawiny, która spadła z Wołoszyna w okolicy Wodogrzmotów Mickiewicza dnia 1 lutego 1911 roku, niszcząc drzewostan w pasie długości 250 m i szerokości 100 m. W rejonie Wolami zniszczony został las o powierzchni 3 ha.

Rycina 8.Kartowanie DGPS obszam połamanych drzew na skutek zejścia lawiny śnieżnej w rejonie Polany Kondratowej (maj 2000, fot. M.Szczygielski).