6770510905

Rycina 11. Powierzchnia wiatrołomowa w okolicach Myślenickich Turni (lipiec 2000, fot. P.Wężyk).

2.4.2. Gleby

W Tatrach przestrzenne zróżnicowanie gleb jest ściśle powiązane z rzeźbą terenu i podłożeni geologicznym, a także z warunkami klimatyczno-roślinnymi i niekiedy z gospodarczą działalnością człowieka. Wyróżniono tu następujące jednostki taksonomiczne gleb (Komornicki, Skiba 1996):

>    gleby litogeniczne- budowa ich profilu, właściwości chemiczne i skład mineralny uwarunkowane są cechami litologicznymi skał macierzystych (litosole, regosole, rankery, rędziny i pararędziny),

>    gleby autogeniczne- o dobrze wykształconym profilu glebowym, wykazującym wyraźne powiązania z warunkami klimatycznymi i roślinnością (gleby bielicowe, gleby brunatne)

>    gleby napływowe - powstające w wyniku rozwoju dolin rzecznych (mady) oraz procesów stokowych (gleby deluwialne),

>    gleby semihydrogeniczne i hydrogeniczne- silnie powiązane z warunkami hydrologicznymi środowiska.

W granicach Tatrzańskiego Parku Narodowego gleby inicjalne i słabo wykształcone zajmują około 30% powierzchni, rędziny i pararędziny ok. 30%; bielice ok. 20%; gleby brunatne ok. 10%, a pozostałe (mady, deluwialne, glejowe, murszowe i torfowe) około 5% powierzchni.