żelaza i glinu unikając nadmiaru amoniaku. Osad krzemionki i wodorotlenków odsączyć na sączku twardym, przemyć gorącą wodą do odmycia chlorków (reakcja z AgNOj). Osad odrzucić. Otrzymany przesącz zakwasić lekko kwasem solnym (1+1) rozcieńczyć wodą do 250 ml w kolbie miarowej i dokładnie wymieszać.
Z tego roztworu odpipetować po 25 ml roztworu do zlewek o poj. 250 ml i rozcieńczyć wodą do ok. 100 ml. Roztwór zakwasić 3-4 ml kwasu solnego (1+1), dodać 2-3 krople oranżu metylowego i 25 ml 4% roztworu szczawianu amonu. Roztwór ogrzać do temp. 80°C i mieszając dodawać powoli amoniak (25% r-r wodny) do zabarwienia oranżu metylowego na żółto. Pozostawić roztwór z osadem ok.lh na łaźni wodnej po czym osad odsączyć na sączku twardym. Przemyć osad rozcieńczonym (0,1%) roztworem szczawianu amonu do odmycia jonów chlorkowych (próba AgNOj).
Następnie osad przemyć 4 małymi porcjami wody lekko zalkalizowanej amoniakiem (2-3 krople amoniaku w 100 ml wody) celem odmycia szczawianu amonu. Otrzymany przesącz zachować do oznaczania tlenku magnezu.
Osad CaC204 rozpuścić w 100 ml 1 mol/1 roztworu kwasu siarkowego ogrzanego do temp. 70°- 80°C. W tym celu sączek rozłożyć na ścianie zlewki i dokładnie spłukać osad gorącym H2SO4. Następnie sączek spłukać strumieniem wody destylowanej. Gorący roztwór kwasu szczawiowego w rozcieńczonym H2SO4 miareczkować 0,02 mol/1 roztworem KMnC^ do trwałego słabo różowego zabarwienia.
Obliczyć procentową zawartość CaO w wysuszonej próbce dolomitu.
Przesącz po oddzieleniu szczawianu wapnia umieścić w kolbie miarowej o poj. 250 ml, rozcieńczyć wodą destylowaną do kreski. Odpipetować po 50 ml roztworu do 3-ch kolb stożkowych i rozcieńczyć do ok. 100 ml wodą destylowaną. Dodać 5 ml r-ru buforowego o pH 10 i szczyptę czerni eriochromowej T. Otrzymany roztwór miareczkować 0,02 mol/1 roztworem EDTA do zmiany zabarwienia z różowo-fioletowego na niebieski (wobec świadka).
Obliczyć procentową zawartość MgO w wysuszonej próbce dolomitu
5