6790847378

B. Jackowski: Grafika dyskretna

W niektórych przypadkach można uzyskać zadowalającą głębię szarości przy rozdzielczości 1200 dpi i liniaturze około 100 lpi, co nominalnie odpowiada użyciu elementów rastra wielkości 12 x 12 pikseli i w zasadzie oznacza ograniczenie się do 12 x 12 + 1 = 145 odcieni szarości.

Rys. 5. Do zrastrowania zdjęć oraz tzw. klinów szarości wykorzystane zostały rastry (a), (b) i (c) przedstawione na rysunku 4, przy rozdzielczości czarno--białej mapy bitowej wynoszącej 300 dpi. Widać, że liniatura 300/8 = 37,5 lpi i 64 odcienie szarości to stanowczo za mało jak na wymagania profesjonalne, ale i tak oko zostaje zdumiewająco skutecznie oszukane — fizjonomia Donalda E. Knutha jest w każdym przypadku łatwo rozpoznawalna.

Aby uzyskać naprawdę dobrą jakość, potrzebna jest liniatura 150 lpi, jaką zapewnia dopiero rozdzielczość 2400 dpi. Jaka zatem powinna być rozdzielczość źródłowej szarej mapy bitowej? Wydawać by się mogło, że taka jak liniatura, to znaczy 150 dpi. Okazuje się jednak, że w praktyce dobrze jest zastosować wyższą rozdzielczość, nawet dwukrotnie większą niż liniatura. Wspomniane już sprytne algorytmy fotonaświetlarek potrafią zrobić użytek z tej pozornie nadmiarowej informacji i podnieść jakość w sposób zauważalny.

A teraz zastanówmy się, jaka rozdzielczość byłaby potrzebna, żeby przy liniaturze 150 lpi oddać 4096 odcieni szarości. Tablica elementu rastra mu-