„Studia Ekonomiczne Regionu Łódzkiego , nr 15/2014 | ISSN 1897-7480 | www.seri.pte.lodz.pl
Niemieckie inwestycje zagraniczne rozwijały się w ostatnich latach bardzo dynamicznie, co jednak budzi u wielu osób poczucie, iż miejsca pracy zostają przenoszone do krajów Azji lub Europy Wschodniej, w których produkcja jest o wiele tańsza. Dlatego też rozmieszczenie niemieckich inwestycji zagranicznych może okazać się zaskakujące, gdyż według danych z 2006 r., najwięcej inwestycji zostało przeniesionych do Stanów Zjednoczonych oraz do 15 krajów zachodnioeuropejskich1. Kolejną największą część stanowią pozostałe kraje2 [Romer 2008, s. 43].
Rysunek 3. Rozmieszczenie niemieckich inwestycji zagranicznych (opracowanie własne)
Źródło: [Romer 2008, s. 45].
5. Podsumowanie
Globalizacja otwiera przed światem, a w szczególności przed rynkiem pracy oraz przedsiębiorcami, nowe możliwości. Krytycy widzą w globalizacji duże zagrożenie dla niemieckiej gospodarki, lecz w rzeczywistości to ogromna szansa dla rozwoju tego kraju. Dzięki globalizacji przedsiębiorcy otrzymują szansę podniesienia swojej wydajności, optymalizacji kosztów oraz skorzystania z globalnych zasobów. Z kolei większa ilość dóbr oraz różnorodność produktów sprawia, iż niemieccy konsumenci zyskują szerokie możliwości wyboru towarów z całego świata. Również osoby wysoko wykwalifikowane zaliczane są do zwycięzców globalizacji, ponieważ mają one szanse na lepsze warunki pracy na całym świecie.
Niestety istnieje również grupa, na której zjawisko to wywarło negatywny efekt. Mowa tu o osobach o niskich kwalifikacjach, gdyż ich możliwości zawodowe uległy pogorszeniu ze względu na większą konkurencję. Przenoszenie niemieckich produkcji do innych miejsc świata wpływa na likwidację miejsc pracy w Niemczech. Ponadto, wizerunek niemieckiej jakości uległ znacznemu pogorszeniu, ze względu na import tańszych i niekoniecznie dobrych jakościowo części wykonanych w innych krajach.
Obserwacja ryzyka związanego z procesem globalizacji pokazuje, iż Niemcy wymagają reform strukturalnych. Aktywna reforma polityczna jest niezbędna,
15
EU-15 - kraje tworzące Unię Europejską przed akcesją nowych członków w 2004 roku. Są to: Austria, Belgia, Dania, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Niemcy, Portugalia, Szwecja, Wielka Brytania oraz Wiochy.
Państwa środkowej i wschodniej Europy, Szwajcaria, Norwegia, Kanada, Australia, Rosja.