Zgodnie z przewidywaniami IEA (International Energy Agency) udział hydroenergetyki w produkcji energii elektrycznej, w związku z dynamicznym rozwojem innych rodzajów energetyki odnawialnej, w tym w szczególności wiatrowej, zmaleje w perspektywie średniookresowej z obecnych 16% (w 2009 r.) do 13% w 2030 r. Większość starych zapór wodnych będzie wkrótce musiała zostać zmodernizowanych lub rozbudowanych, co w związku z wymianą turbin na bardziej wydajne umożliwi częściowe wyhamowanie spadku udziału hydroenergetyki (o 30 GW) w globalnym energy mix.
Hydroelektrownie nie tylko produkują czystą ekologicznie energię, ale dzięki tamom umożliwiają również regulowanie zaopatrzenia w wodę, poprzez gromadzenie jej i wykorzystanie w okresie suszy, a także pozwalają powstrzymywać fale powodziowe. Aktualnie spośród technologii hydroenergetycznych największe znaczenie ma wykorzystanie spadku wód. Wykorzystuje się jednak także energię pływów morza, fal morskich oraz energię cieplną mórz, a niedługo prawdopodobnie również energię prądów oceanicznych. Ze względu na dużą różnicę pomiędzy ilością produkowanej energii elektrycznej, a potencjałem ekonomicznie opłacalnym, istnieją w Unii Europejskiej dotychczas niewykorzystane możliwości rozwoju energetyki wodnej.
dr inż. Tadeusz Zbigniew Leszczyński Pracownik służby cywilnej w Komendzie Głównej Policji, ekspert bezpieczeństwa narodowego i zarządzania kryzysowego
Literatura:
1. Annual Energy Outlook 2009. Early Release Overview, EIA, Waszyngton 2009.
2. Energy and environment report 2008, EEA, Kopenhaga 2008.
3. Key World Energy Statistics 2008, OECD/IEA, Paryż 2008.
4. Leszczyński T.Z., Bezpieczeństwo energetyczne Unii Europejskiej do 2030 roku, Prezes URE - Biblioteka Regulatora, Warszawa 2009.
5. Lewandowski W.M., Proekologiczne odnawialne źródła energii, WNT, Warszawa 2007.
6. Survey Energy Resources Interim Update 2009, WEC, Londyn 2009.