4- BIOENERGIA:
Bioenergia to pozyskiwanie energii z roślin i roślinnych odpadków.
Biomasą nazywamy substancję organiczną powstającą w wyniku procesu fotosyntezy. Wielkość zasobów biomasy na danym terenie zależy od intensywności nasłonecznienia oraz jakości (czystości) gleby i wody. Biomasa jest niczym innym jak zakumulowaną w postaci roślin energią słoneczną. W Polsce możliwe jest uzyskanie około 10 ton biomasy z 1 ha użytków rolnych. Stanowi to równowartość 5 ton węgla kamiennego. W wyniku spalania biomasy, do atmosfery przedostaje się dwutlenek węgla, ale tylko w takiej ilości jaka została pochłonięta przez rośliny podczas wegetacji. Właściwość ta jest istotną zaletą biomasy jako paliwa, gdyż jej spalanie nie zwiększa ogólnej emisji gazu cieplarnianego jakim jest dwutlenek węgla.
Aby wyprodukować z biomasy energię cieplną, elektryczną można wykorzystać następujące postaci biomasy:
• Drewno odpadowe w leśnictwie i przemyśle drzewnym.
• Słomę - zbożową, z roślin oleistych, strączkowych lub siano.
• Plony z plantacji roślin energetycznych.
• Odpady organiczne - gnojownicę, osady ściekowe.
• Biopaliwa płynne do celów transportowych , np. oleje roślinne, biodiesel, bioetanol.
• Biogaz z gnojownicy, osadów ściekowych i wysypisk komunalnych.
Rośliny energetyczne wykorzystywane na ten cel powinny charakteryzować się:
• dużym plonem suchej masy z hektara,
• odpornością na warunki atmosferyczne, szkodniki, choroby,
• niskimi wymaganiami glebowymi - muszą rosnąć na słabych glebach,
• niskim erodowaniem i wyjaławianiem gleby.
Biomasa, szczególnie odpady drzewne i rolnicze, mogą być bezpośrednio spalane w odpowiednio przystosowanych do tego typu paliw kotłach. Jest to najprostsze rozwiązanie wykorzystania biomasy. W bardziej złożonych przypadkach przetwarza się rośliny na biopaliwa. Źródłem takich paliw mogą być rośliny oleiste takie jak słonecznik, rzepak, soja i orzeszki ziemne. Z innych roślin - ziemniaków, buraków cukrowych i trzciny cukrowej można uzyskać alkohol, który można dodawać do benzyny.
Ciepło i eoraca woda dzięki drzewom
Wierzby rosną, wykorzystując do tego dwutlenek węgla, wodę i światło słoneczne. Po czterech latach można je wysuszyć i spalić, aby wyprodukować ciepło i gorącą wodę dla budynków. Nie trzeba więc wykorzystywać do tego ropy naftowej, węgla ani gazu. Jako źródło bioenergii można też wykorzystać inne drzewa, odpady drewna i słomę — nawet w dużych elektrowniach.
W rolnictwie coraz większego znaczenia nabiera wykorzystanie odchodów zwierzęcych, a w miastach odpadów komunalnych do produkcji biogazu. Biogaz jest mieszaniną gazów, w której dominują metan i dwutlenek węgla.