6815960084

zostanie wychwycony za pomocą grzebienia w postaci prześwitu na krawędzi wzorca, rysunek nr 4.

Rys. 4. Sprawdzanie gwintu sprawdzianem do gwintu. Pełne doleganie krawędzi Sprawdzanie metrologiczne

Brak instrukcji w Dziennikach Urzędowych Miar i Probiemictwa. Najwłaściwszym są pomiary parametrów geometrycznych, ujętych w normie PN-88/M-53395, najlepiej na mikroskopie lub przy pomocy płytek kątowych.

Sprawdzanie metrologiczne w warunkach warsztatowych; należy dokonać oględzin przez lupę lub przyłożenie do sprawdzianu gwintowego wg rysunku nr 4.

Najczęściej spotykane błędy pomiarów podziałki gwintu wzornikiem - mylenie gwintu metrycznego z calowym. Wynika to stąd, że w pewnych zakresach podziałki gwintu metrycznego i calowego są bardzo zbliżone do siebie, choć różnią się oczywiście kątem zarysu, (60° lub 55°). Niewłaściwy dobór podziałki.

Niewłaściwy dobór podziałki gwintu wzornika do badanej śruby lub nakrętki (skoku -dla gwintu jednozwojnego), możliwy jest zwłaszcza przy małych wymiarach podziałki np. P = 0,2 mm i P = 0,25 mm, szczególnie na krótkich odcinkach pomiarowych. Jest to bardzo prawdopodobne przy pomiarach gwintu w nakrętce, ze względu na brak możliwości dobrej obserwacji stopnia przylegania.

Mylenie podziałki ze skokiem. Zjawisko dotyczy gwintów wielozwojnych. Gwint wielozwojny należy rozpoznać wzrokowo, najlepiej oglądając go od czoła śruby.

Właściwe określanie podziałki gwintu. Należy starannie i cierpliwe dobierać wzorniki aż do całkowitego styku na całej ich długości z badanym gwintem, wg rysunku nr 4. Styk na całej długości wzornika gwarantuje, że nie pomylimy podziałek nawet bardzo zbliżonych, ani gwintu metrycznego z calowym, a na krótkich odcinkach pomiarowych jest to możliwe. Uwaga: gwint metryczny ma kąt wierzchołkowy 60°’ a calowy 55°.

Ww. metody pomiarowe można również stosować do innych rodzajów gwintów, uwzględniając ich specyfikę. Uwaga: kierunek zwojów (lewy lub prawy) i ich krotność oceniany wzrokowo - wg rysunków nr 5 i 6.

11