683539673

•    konkursy i olimpiady,

•    gry i zabawy dydaktyczne,

•    zielone szkoły, ekoobozy.

Formy pasywne to:

•    działalność wydawnicza,

•    punkty informatyczne i sprzedaż wydawnictw,

•    czytelnie i biblioteki,

•    wystawy okresowe,

•    stałe ekspozycje.

Formą edukacji nieformalnej jest również samoedukacja indywidualna i grupowa. Podstawą efektywności edukacji nieformalnej jest rzetelna informacja oraz zapewnienie stabilnego finansowania [Karaś 1994, s. 475]. Bardzo ważna jest także współpraca międzynarodowa dla wyrównania poziomu świadomości ekologicznej różnych nacji.

5.2.1. Rola regionalnych centrów edukacji ekologicznej (RCEE)

W 1992 r. powołano do działalności Krajowe Centrum Edukacji Ekologicznej (KCEE) jako jednostkę Narodowej Fundaq'i Ochrony Środowiska. Ze względu na kłopoty finansowe KCEE po trzech latach funkcjonowania przestało istnieć. W trakcie krótkiej działalności KCEE, w grudniu 1993 r. udało się powołać do życia jednostki węższych kategorii - regionalne centra edukacji ekologicznej. Były to ośrodki integrujące i koordynujące środowiska proekologiczne: uczelnie, szkoły, ośrodki Naczelnej Organizacji Technicznej, ośrodki doradztwa rolniczego, przedsiębiorstwa przemysłowe.

Działalność RCEE jest pomocnym narzędziem w kształtowaniu pozytywnych postaw w stosunku do środowiska naturalnego, do wszelkich problemów związanych z oddziaływaniem człowieka na przyrodę.

RCEE są węzłami polskiej sieci edukacji ekologicznej, koordynują i ułatwiają realizację działań proekologicznych w regionach. Sieć taka daje możliwość porozumienia się i nawiązywania współpracy pomiędzy innymi RCEE. Może to doprowadzić do programowego, stopniowego i jednoczesnego podnoszenia świadomości całego społeczeństwa poprzez szeroko pojętą edukację ekologiczną [Czarnecka 1995, s. 89].

76