6837093233

i „prześlizgują się między komórkami naskórka w kierunku błony podstawnej [55], Metoloproteinazy są również odpowiedzialne za przejście E-kadheryn i pro-TNF-a w formy aktywne biologicznie. Kiedy LC znajdują się w skórze właściwej następuje wzrost ekspresji receptora chemokinowego CCR7, dla którego ligandami są chemokiny MIP-3(3 (CCL19) i CCL21. Interakcja między CCL21 i CCR7 jest niezbędna by komórki LC przedostały się do aferentnych naczyń limfatycznych i dalej jako komórki welonowate dotarły wraz z limfą do strefy przykorowej węzłów chłonnych, gdzie przekształcają się w komórki dendrytyczne splatające [56],

Wspomniane komórki dendrytyczne przetwarzają i prezentują antygen limfocytom T. Antygeny, które powstają wewnątrzkomórkowe są przetwarzane i prezentowane w kontekście MHC klasy I, limfocytom TCRap CD8⁺. Zdenaturowane białka cytoplazmatyczne łączą się z ubikwityną i w proteasomach są degradowane na peptydy

0 długości 8 - 10 aminokwasów. Dalej transportowane są przez retikulum endoplazmatyczne, aby połączyć się z MHC I. Transport odbywa się przy udziale produktów genów TAP-1 i TAP-2. Następnie kompleksy peptyd - MHC I są przenoszone na powierzchnię komórki APC przez aparaty Goldiego i prezentowane naiwnym limfocytom T [57].

Obecność w otoczeniu TNF-a i IL-1(3 powoduje wzrost ekspresji molekuł adhezyjnych tj. CD54 (ICAM-1), CD58 (LFA-3), a6 integryny i różnych izoform CD44, które zapewniając interakcje LC z macierzą pozakomórkową umożliwiają migrację komórkom LC. Czynniki odpowiedzialne za migrację LC zaangażowane są również w proces dojrzewania tych komórek. Ekspresja receptorów takich jak receptor mannozowy, FcR

1    CD1a spada podczas dojrzewania komórek LC, jak również zanikają ziarnistości Birbecka, a mechanizm odpowiedzialny za makropinocytozę i fagocytozę antygenów jest blokowany. Dochodzi do wzrostu ekspresji antygenów zgodności tkankowej MHC klasy I i II, molekuł kostymulujących: CD80 (B7-1), CD86 (B7-2), CD40 i receptorów chemokinowych CCR4, CCR7, CXCR4 na powierzchni LC [58, 59].

1.2.4. Aktywacja limfocytów T efektorowych chs.

Cyrkulujące naiwne limfocyty CD4⁺ i CD8⁺ przechodzą do strefy parakortykalnej węzła chłonnego poprzez kapilary z wysokim śródbłonkiem (HEV) w odpowiedzi na chemokiny wydzielane przez komórki DC [60], Aktywacja naiwnych limfocytów T wymaga dwóch sygnałów: interakcji receptora TCR z MHC z peptydem w rowku wiążącym oraz sygnału kostymulującego i sekrecji cytokin i chemokin wydzielanych przez komórki DC. Połączenie TCR z kompleksem peptyd - MHC I aktywuje czynnik NF-AT, który reguluje

Wstęp Strona 16