6837093262

Ćw. nr 5 - Telematyczny system wspomagania kierowców i informacji meteorologicznej 2014-03-01

informacji do określonej i standardowej postaci, nazywamy kodem. Co można zapisać na jednym bicie? I dużo i mało, można zakodować podstawowe pojęcia logiki: prawda (np. 1) i fałsz (np. 0). To pozwala nam swobodnie zakodować informację, np. czy droga jest sucha czy mokra lub czy jest na niej śnieg czy nie. Ale tylko jedna z tych dwóch informacji da się zakodować, na drugą zabraknie już miejsca. Jeden bit pozwala przecież na uzyskanie tylko dwóch kombinacji. Liczbę wszystkich kombinacji, możliwych do uzyskania przy przyjętym systemie kodowania nazywamy pojemnością kodu. Dla jednego bitu, wynosi ona zaledwie dwa - tylko dwie informacje mogą zostać zakodowane. Zwiększenie pojemności kodu jest bardzo proste - wystarczy zwiększyć liczbę bitów wykorzystanych do kodowania. Ważne jest to, że liczba bitów użytych do kodowania w jakimś systemie musi być znana i jednakowa, bez względu na zawartość informacji. Taką określoną porcję bitów nazywamy bajtem. W znanych nam systemach komputerów PC przyjęto jako podstawę kodowania 8 bitów, co daje nam 2⁸ = 256 możliwych kombinacji. Bit o najmniejszej wadze oznaczamy lsb, o największej msb.

Znormalizowany i jednoznacznie zdefiniowanie przyporządkowania określonej kombinacji binarnej jednej informacji (literę, cyfrę, znak) nazywamy kodem, a jego podstawowe elementy znakami. Przykładem takiego kodu, (ale trzeba pamiętać, że jednego z

wielu) jest kod ASCII (rys. 6.2d).

' a. o’ >- w — 3>5x>*n~v- —    ^

£ .    -    — £ c o

-aoa:oi-D>§x>-N_;—--- < i

-@<aiOQLUU.(JI — ->X-J^ZO ^TO^-Mrt^lfl(DS000> -V II A O

Rys. 6.3d Polowa zestawu znaków w kodzie ASCII

f | sterowanie transmisją, (transmision contro!)

erujące i kontrolne (controi and supervison/)

| j sterowanie urządzeniami (device contro!) n "ieznaczące (idle) oraz spacja

["Jor,,

Laboratorium Systemów łączności w transporcie

Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

17