6862716836

System kursu walutowego - jest to określenie warunków i zasad ustalania przez rząd danego kraju kursu walutowego.

Ścieżka kursu walutowego - opartego na parytecie siły nabywczej (PSN) - jest to taka ścieżka nominalnego kursu walutowego, na której realny kurs walutowy jest utrzymywany na stałym poziomie w określonym przedziale czasu.

Tendencja rozwojowa produkcji (trend) - to wygładzona ścieżka obrazująca rozwój produkcji w długim okresie po wyeliminowaniu krótkookresowych wahań.

Ucieczka od pieniądza - oznacza gwałtowny spadek realnego popytu na pieniądz, występujący wtedy, kiedy wysoka inflacja i wysoka nominalna stopa procentowa zwiększają koszty utrzymania pieniądza.

Ujemny wstrząs podażowy - wywołuje w krótkim okresie wzrost cen i spadek produkcji.

Unia walutowa - przewiduje stałe i niezmienne kursy walutowe w obrębie unii, swobodę przepływu kapitału oraz wspólną, ponadnarodową władzę monetarną ustalającą podaż pieniądza w całej unii.

W gospodarce bezpieniężnej - nie występuje środek wymiany. Wymiana ma charakter bezpośredni, co oznacza, że jedne dobra są wymieniane na inne.

W modelu klasycznym - zmiana nominalnej podaży pieniądza prowadzi do identycznej zmiany procentowej płac nominalnych i cen. Realna podaż pieniądza, stopa procentowa, produkcja, zatrudnienie i płace realne pozostają nie zmienione.

W modelu klasycznym - zwiększenie wydatków państwa o określoną kwotę powoduje wyparcie identycznej kwoty wydatków prywatnych. Sprawia to, że popyt globalny pozostaje na nie zmienionym poziomie produkcji potencjalnej.

Waluta jest wymienialna - jeżeli rząd, działając za pośrednictwem banku centralnego, zobowiązuje się do skupu lub sprzedaży, po stałym kursie, takiej ilości waluty, jaka zostanie zgłoszona do sprzedaży (zakupu) na rynku.

Wartość dodana - jest to przyrost wartości dóbr w wyniku określonego (danego) procesu produkcji.

Według hipotezy Fishera - wzrostowi inflacji o 1% towarzyszy wzrost stopy procentowej także o 1%.

Wypieranie - polega na ograniczeniu wielkości popytu konsumpcyjnego i inwestycyjnego sektora prywatnego pod wpływem wzrostu wydatków państwa, który powoduje zwiększenie popytu globalnego i w konsekwencji - wzrost stopy procentowej.

Wzrost gospodarczy pobudzany eksportem - opiera się na wzroście produkcji i dochodu narodowego, stymulowanym przez eksport, a nie zastępowaniu importu produkcją krajową.

Wzrost wydatków państwa na dobra i usługi prowadzi do zwiększenia produkcji zapewniającej równowagę. Przy danej stopie podatkowej wpływy podatkowe wzrastają. Mimo to powiększa się deficyt budżetowy (lub zmniejsza się nadwyżka budżetu). Przy danym poziomie wydatków państwa G wzrost stopy podatkowej