6771814928

Łukasz Goczek Makroekonomia I Ćwiczenia 5

swoje oszczędności. Taki poziom konsumpcji nazywamy konsumpcją autonomiczną i oznaczamy jako C.

Znając już zmienne determinujące funkcję konsumpcji¹ możemy ją zapisać jako:

C=Ć +cY    (4)

Lustrzaną koncepcję stanowi funkcja oszczędności, która jest określona jako:

S= - C + sY, gdzie s czyli MPS jest równe (1-MPC, czyli 1-c)    (5)

Oszczędności

Dochód

-Ć

Rysunek 4-2 Funkcja oszczędności.

Inwestycje

Drugim ważnym składnikiem wydatków są inwestycje. Inwestycje prowadzą do akumulacji kapitału. Tworząc jego zasoby kraj zwiększa swój produkt potencjalny, co w długim okresie sprzyja wzrostowi produktu potencjalnego. Co istotne dla naszej analizy fluktuacji gospodarczych są one bardzo niestabilne. W dalszej części ćwiczeń będziemy analizować modele determinujące poziom inwestycji, lecz teraz zakładamy, że inwestycje są autonomiczne, czyli niezależne od dochodu:

1=7.    (6)

Wykres zagregowanego popytu

Teraz rozwijamy (1) dodając (4) i (6):

AE=C+I= C +cY+ 7 = A+ cY, gdzie A to wydatki autonomiczne (Ci7).    (7)

4

1

Jest to oczywiście bardzo uproszczona funkcja konsumpcji, która ignoruje szereg istotnych czynników mających wpływ na konsumpcję, chociażby majątek, stałość dochodu, horyzont czasowy, niepewność itp.