7186602891

Zaangażowanie Rzeczypospolitej Polskiej w wojnę i proces stabilizacji w Iraku...

•    WP nie było w pełni przygotowane do zrealizowania zadań postawionych przez decydentów politycznych, mimo to podjęło się ich wykonania,

•    istnieje konieczność utworzenia armii w pełni zawodowej, która zapewni realizowanie stawianych przed nią zadań na poziomie profesjonalnym, eliminując patologie, jakie niesie ze sobą zasadnicza służba wojskowa (takie, jak np. pijaństwo czy narkomania; ogłoszono już realizację odpowiedniego programu w tym zakresie),

•    do działań poza granicami Polski powinna zostać wydzielona określona struktura (np. moduły w ramach jednostek przygotowane do misji), w ramach której dokonywałoby się ciągłe szkolenie i dogrywanie poszczególnych elementów niezbędnych dla przeprowadzenia każdej operacji o charakterze interwencji zbrojnej, operacji pokojowej czy stabilizacyjnej (dotyczy to również sił specjalnych),

•    przez udział w operacji irackiej WP zyskało doświadczenie bojowe, jakiego nie byłoby w stanie zdobyć podczas wszelkiego typu szkoleń, udało się również przyspieszyć jego modernizację (działania wyraźnie ukazały braki i wymusiły ich zlikwidowanie przez zakup stosownego sprzętu oraz zagospodarowanie pomocy pochodzącej ze Stanów Zjednoczonych),

•    WP po raz pierwszy tworzyło i kierowało dywizją wielonarodową, realizując zarówno działania o charakterze bojowym, jak i cywilnym (doświadczenie to jest nie do przecenienia, biorąc pod uwagę coraz szerszą współpracę międzynarodową i tworzenie wielonarodowych struktur wojskowych),

•    ukształtowanie świadomości, iż WP może być narzędziem polityki zagranicznej państwa służącym np. do budowy wizerunku Polski za granicą czy zapewnieniu korzystnych warunków współpracy z rządem innego państwa (najlepiej poprzez ukazanie możliwości i siły państwa widocznych w wyposażeniu i profesjonalizmie żołnierzy, zwiększenie szansy na korzystne umowy handlowe, dostęp do surowców itp.),

•    siła militarna może być właściwym narzędziem polityki zagranicznej tylko wtedy, kiedy wojsko przygotowane jest do toczenia wojen XXI wieku, użyta jest w ostateczności i towarzyszy temu odpowiedni plan na sytuację powojenną.

'Ihe Republic of Poland engagement in Iraąi war in 2003-2005 including the Polish army participation as an instrument of international policy

The point of this article is to explain circumstances and expected implications and re-asons for Polish decision to engage in lraqi conflict and the stabilization process. The analysis includes public opinion standpoint in Poland and the Polish foreign policy prio-rities at this time as well as international aspects of Polish agreement to join this war.

131