7186603806

Rektorzy WSP/AP

Zenon Uryga

Rektor w latach 1990-1993

Urodził się 4 października 1934 r. w Staroni-wie (obecnie Rzeszów) jako syn Stanisława i Stanisławy z d. Basta. Maturę uzyskał w 1951 r. w nowosądeckim Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Długosza. W latach 1951-1954 odbył studia 1 stopnia z filologii polskiej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Pracował jako nauczyciel w Państwowym Ośrodku Wychowawczym dla dzieci koreańskich w Szklarskiej Porębie (1954-57), następnie w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Lubomierzu k. Lwówka Śl. Studia magisterskie ukończył w roku 1958 w WSP w Krakowie. Od tego roku pracował w Uczelni, w Katedrze Metodyki Nauczania Literatury i Języ- j ka Polskiego. Stopień doktora uzyskał w 1967 r, | habilitację w 1978 r„ tytuł profesora w 1992 r., a stanowisko profesora zwyczajnego w 1998 r.

Początkowo zajmował się badaniami naukowymi z dziedziny literaturoznawstwa: napisał rozprawę doktorską na temat twórczości literackiej Antoniego Sygietyńskiego (promotor prof. ,

V

Jan Nowakowski), opublikowaną w częściach w „Rocznikach Naukowych WSP"; opracował sylwetki literackie Józefy Sawickiej (Ostoi) i Heleny Pajzderskiej-Rogozińskiej (Hajoty). Równolegle prowadził prace z dziedziny dydaktyki literatury i języka. Najważniejsze z nich to współautor-stwo Bibliografii metodyki nauczania języka polskiego za lata 1918-1939 i 1945-1969 (1963, 1974) oraz książki Odbiór liryki w klasach ma- i turalnych (1982), Godziny polskiego (1996), ! Dydaktyka literatury i języka polskiego w ksztal ceniu nauczycieli (red. i współaut., 1991)- Ponadto przygotował publikacje nl.: szkolnej komunikacji literackiej, metod kształcenia literackiego i językowego, podręczników literatury, kształcenia nauczycieli-polonistów; referaty na Zjazdach Polonistów w latach 1955 i 2005.    ¹

Od 1983 r. prowadził w dwuletnim cyklu Jesienną Szkołę Dydaktyki Literatury, poświęconą problematyce warsztatu badawczego oraz redagował pokonferencyjne zbiory prac. Był organizatorem wielu konferencji krajowych. Współpracuje z ośrodkami badań dydaktycznych w Nitrze, Wilnie, Sztokholmie. Brał udział w pracach nad podstawami programowymi języka polskiego w reformowanej szkole. Wygłosił cykle wykładów gościnnych w Uniwersytecie w Grodnie i Wileńskim Uniwersytecie Pedagogicznym. Wypromował 11 doktorów.

W Uczelni pełnił funkcje: kierownika Katedry Dydaktyki Literatury i Języka Polskiego (1974-2005), prorektora (1981-1984), rektora (1990-1993), dziekana Wydziału Humanistycznego (1996-1999), przewodniczącego Ko- -

misji Uczelnianej NSZZ „Solidarność” (1989-    29

1990); brał udział w pracach Senatu (1988-    -

-2005).

Uczestniczył w pracach Towarzystwa Literackiego im A. Mickiewicza (od 2004 jako członek Zarządu Głównego), Komisji Historycznoliterackiej PAN Oddział w Krakowie (od 1970), Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN (1978-1980),

Konspekt nr 1/2006 (25)