7186603818

Rektorzy WSP/AP

Michał Śliwa

Rektor w latach 1999-2005

Urodził się 8 stycznia 1946 r. w Starej Wsi, pow.

limanowski. Stopień magistra historii uzyskał w krakowskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej w 1970 r. Od tego roku był asystentem w Międzywydziałowym Studium Nauk Społeczno-Poli tycznych WSP w Krakowie; od 1977 r. był w tym Studium adiunktem, następnie od 1982 r. - docentem; w roku 1976 uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim stopień doktora nauk politycznych, a w roku 1982, również na UJ, stopień doktora habilitowanego nauk politycznych. W roku 1989 otrzymał tytuł profesora nauk politycznych, a w roku 1994 - tytuł profesora zwyczajnego.

W badaniach naukowych koncentruje się na dziejach polskiej myśli politycznej XIX i XX w., historii najnowszej Polski oraz współczesnych, europejskich ideach społecznych. Jest autorem 350 publikacji, w tym 21 książek, ogłoszonych w wydawnictwach i czasopismach polskich, niemieckich, włoskich, ukraińskich i koreańskich. Do najważniejszych z nich należą: Myśl polityczna Mieczysława Niedziałkowskiego (1893--1940) (1981), Polska myśl socjalistyczna (1918-1948) (1988), Polska myśl polityczna w I połowie XX wieku (1994), Idee polityczne w Polsce (2004).

W latach 1976-1990 był kierownikiem Zakładu Nauk Politycznych w Instytucie Nauk Społecznych, następnie kierownikiem Katedry Historii Myśli Społecznej w tym Instytucie (1990--1999), po czym kierownikiem Zakładu Historii Doktryn Politycznych w Instytucie Politologii (od 1999 r.). W latach 1984-1990 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Humanistycznego, a następnie prorektora ds. nauki i współpracy z zagranicą (1996-1999) i rektora Akademii Pedagogicznej (1999-2005).

Jest członkiem Komitetu Redakcyjnego kwartalnika historycznego „Dzieje Najnowsze” (od 1984 r.). Był członkiem Komitetu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk (1994-2004); przewodniczącym Konferencji Rektorów Uczelni Pedagogicznych (1999-2005) i członkiem Prezydium Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich (1999-2005). Występował jako recenzent w 36 przewodach doktorskich, 28 habilitacyjnych i 8 profesorskich, a także jako re-cenzent-ekspert Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułu Naukowego oraz Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu.

Otrzymał Nagrody Ministra Edukacji Narodowej i Sportu (1977, 1982, 1984, 1987, 1989,

1990 i od 1999 corocznie).

Został Odznaczony Krzyżem Oficerskim (2005), Krzyżem Kawalerskim (1990) i Medalem 33 Komisji Edukacji Narodowej (1985). Jest dokto-rem honoris causa Uniwersytetu Dragomano-wa w Kijowie (2002).

W wolnych chwilach uprawia turystykę górską i krajoznawczą.

Konspekt nr 1/2006 (25)