8473660393

Rektorzy WSP/AP

Stanisław Skalski

Rektor w latach 1948-1949

Urodził się 6 kwietnia 1895 r. w Proszowicach. Naukę rozpoczął w 1912 r. w jędrzejowskim seminarium nauczycielskim, które ukończył dopiero w 1918 r. wskutek zawieszenia zajęć podczas wojny. Jeszcze w 1915 r. podjął pracę w Szkole Powszechnej w Wymysłowie (gm. Nieszków). W latach 1918-19 ukończył roczny kurs pedagogiczny w Warszawie. Brał udział w wojnie holszewickiej. W roku 1922 zdał maturę w gimnazjum realnym i rozpoczął studia w Uniwersytecie Jagiellońskim. Studiował psychologię, pedagogikę, filozofię i język polski (jako przedmiot poboczny). Studia ukończył w 1926 r., w roku 1930 - na podstawie pracy Zarys osobowości i światopoglądu Stanisława Szczepatiowskiego ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień wychowawczych - uzyskał stopień doktora filozofii, zaś w roku następnym dyplom nauczyciela szkół średnich.

Do 1934 r. pracował jako nauczyciel szkoły powszechnej, publicznej szkoły zawodowej dokształcającej, gimnazjum ogólnokształcącego, pedagogium i Państwowego Seminarium Nauczycielskiego Męskiego. Równocześnie przez

'

pięć lat był asystentem w UJ. W czasie wycieczek j krajoznawczych do Wiednia (1927) i Genewy | (1930) zapoznał się z organizacją kształcenia ;

V

nauczycieli, odbył również w tym celu podróże do Wiednia (19.31) i Paryża (1933). Od 1934 r. do wybuchu wojny pracował na stanowisku wi- J zytatora szkół w Kuratorium Okręgu Szkolnego j Krakowskiego. Przez kilka lat prowadził społecznie poradnię wychowawczo-leczniczą dla j dzieci i młodzieży z terenu miasta Krakowa, j Przez dwie trzyletnie kadencje był przewodniczącym komisji egzaminacyjnej dla eksternów' przy Państwowych Wyższych Kursach Nauczycielskich.

Po powrocie z wojennej tułaczki, od października 1939 do stycznia 1940 r., pracował ja ko nauczyciel w Państwowym Pedagogium oraz w sekcji charytatywnej opieki społecznej w Krakowie. Uniknął aresztowania w czasie Sonderak-tion Krakau, gdyż przyszedł na spotkanie spóźniony. Od lutego 1940 do lutego 1945 r. był naczelnikiem Wydziału Organizacyjno-Inspekcyj-nego w Centralnym Biurze RGO w Krakowie. Równocześnie, od początku stycznia 1945 r. do końca wojny, uczestniczył w tajnym nauczaniu, początkowo w Kole Pracowników KOSK, a następnie w ramach Biura Okręgowego Komisji Oświaty i Kultury w Krakowie. Był kilkakrotnie przesłuchiwany przez gestapo, a w roku 1944 ukrywał się przez trzy miesiące.

Od stycznia 1945 r. pracował w Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego, najpierw ja- 15

ko wizytator szkół, a później jako naczelnik -

Wydziału Kształcenia Nauczycieli. 11 maja 1946 r. został powołany na członka Komitetu Organizacyjnego PWSP, a od 1 października 1946 r. - na stanowisko zastępcy dyrektora. Po zmianie struktury Uczelni, od 1 marca 1948 do 30 września 1949 r., kierował nią jako prorek-

Konspekt nr 1/2006 (25)