7255413592

176

hJioteki Narodowej w Warszawie, został spalony pr/ez Niemców po upadku powstania warszawskiego wraz z najcenniejszymi zbiorami tej biblioteki. Wydawca pisze, że księga zawierała kazania dc fcmporc i dc sanctis Hcrolta i była tłoczona w Norymberdze w 14SG r. Glosy polskie do łacińskiego hymnu,tworzące do pewnego stopnia ułamkowy lekst polski” (Panil.it XXIX s. 114), zapisane są na jednej stronie pergaminowej karty, wśród innych modlitw w jeżyku łacińskim i dekalogu w języku polskim. Karla ta wprawiona Inła pod wierzchnią okładkę inkunabułu. Dalę tych glos w Sstp ustalono jako XV ex. Ekscerpcja niepełna 'ladeusza Kalickiego i Ewy Ostrowskiej na '/biorczych kartkach dla wszystkich odpisów SaheRcg.

SahcRcg 19. Pt IV 619. Ponad dwadzieścia glos polskich do łacińskiego hymnu Salw Regina odczytanych przez Lubicza Kalała |Hieronima Łopacinskiegoj i wydanych w pracy Kilka zabytków języka staropolskiego w r. 1893. — Glosy tworzące ten odpis (inc. S<hxnvu kmłyewtnj) pochodzą z ikpsu z dawnej Biblioteki Klasztoru Kanoników Regularnych Laterańskich w Kraśniku, obecnie w zbiorach Biblioteki Naukowej PAL i PAN w Krakowie nr 1711. Na k. 279v znajduje się tekst łaciński Salw. Regina ✓. ponad dwudziestoma polskimi glosami, zapisany pomiędzy głosowanymi kazaniami łacińskimi. Wydawca określa czas powstania tych kazań na mniej więcej połowę XV w., Ij. około 1440 i. l.waża też, że ..większa cześć glos od tej samej ręki, co tekst łaciński, pochodzi. Glosy zawarte pomiędzy wierszami tekstu łacińskiego pieśni są szczotami, jak się zdaje, całkowitego tekstu, jeżeli nic odręcznym przekładem pisarza; cztery wyrazy zaś pochodzą od pisarza późniejszego, może juz XVI w.^?> Glosy późniejsze, m.in. incipit, wydawca drukuje w nawiasach okiągłych, zaznaczając. że są strzępkami innego odpisu; niektóre z nich zostały omyłkowo wciągnięte do materiału słownikowego. Datę pozostałych glos najpierw ustalono błędnie jako ca 1500, potem zmieniono na XV mai., nic ogłaszając jednak drukiem tej poprawki. Polski materiał językowy tego rkpsu wydal U. Lubicz fH. Łopaeiński] w r. 1894 w pracy Glosy polskie, zawarte w rkpsu! z kazaniami łacińskimi z polony vi'. yy-egn, opublikowanej w SKJ V. Wydawca tym razem tylko wspomina, że na k. 279v jest łaciński tekst pieśni .Wie Regina z kilkunastoma polskimi glosami i odsyła do swojej pracy w PF IV. Uwzględnia on natomiast te glosy w uwagach gramatycznych i w słowniczku wybranych wyrazów, który kończy publikację w SKJ V (ej. SKJ V 246-118). Fragmenty tego odpisu przedrukowywane są też przez ł-osia (Pm? 211. Zab 222) bez podania sygn. rkpsu. Ekscerpcja Tadeusza Kalickiego i Ewy Ostrowskiej na zbiorczych kartkach dla wszystkich odpisów Sa/ieReg.

Samb Materiały do historii miasta Sambora 1390 1795, wydala Dórflerówna Anna, I wów 1916. Zabytki dziejowe. I. IV zesz. 2. — Opracowanie składa się z kilkunastoslronicowej przedmowy autorki, w której opisuje ona archiwalia Sambora i materiały drukowane do historii tego miasta, oraz z części zasadniczej - materiałowej. Dokumenty XV-wicczne wydrukowane są na s. 3-39. Na 29 dokumentów z XV w. tylko tr/y przedrukowane są z oryginałów, reszta z XV-wiecznych lub późniejszych kopii. W dokumentach tych znajduje sic kilkanaście glos polskich (w tym jedna nazwa własna), będących głównie nazwami danin i powinności, w diuku wyróżnionych przez autorkę kursywą. Część tę kończy Wykaz hihliogm]ic2ny znżytkowanydi źródeł i opracowań, składający się z dwóch części: a. Zbiory rękopiśmienne i h. Z>wW. Książka zawiera leż dwa indeksy': indeks nazw osób i miejscowości i indeks rzeczowy, w którym hasła będące wyrazami z oryginałów wyróżniono kursywą, oraz wykaz omówionych pieczęci. Publikację zamyka streszczenie w języku niemieckim. Ekscerpcja Stanisława Urbańczyka.

SamMnal Sygańskj Jan, Analecta satulcekie do XVI i XVII wieku, Lwów 1905. - Autor zamieszcza na s. 81-82 swojej książeczki dekret prokuratora sądeckiego / r. 1346. Oryginał pergaminowy, dobrać zachowany, był wówczas własnością Stanisława Zarewicza z Krakowa. Dalsze jego losy nic są znane. Na stronie 81 sa cztery glosy polskie. Wydawca nic wyróżnia ich innym diukiem. Ekscerpcja S t a n i s I a w a l J r h a ń cz.yka.

SandAr Sygański Jan, Arendy klasztoru starosandcckiego w XVI i w XVII wieku, Lwów 1904. - Na s. 114-185 swojej książki autor wydaje z oryginału 12 dyplomów klasztoru starosądeckiego, pochodzących z w. X!V-XV11I. Na s. 166 są trzy polskie glosy z dokumentu z r. 1417, znajdującego się wówczas w zbiorach Aleksandra Czołowskiego Teraz oryginał przechowywany jest w zbiorach