7270842089

okołofilozoficzna (Piotr Jaroszyński, Henryk Kiereś i inni). Niektórzy zajęli się aktualnymi dyskusjami w ramach filozofii analitycznej i nawiązali bezpośrednie kontakty z przedstawicielami rozmaitych orientacji w ramach tego nurtu (szczególnie Tadeusz Szubka, Piotr Gutowski, Urszula Żegleń, Stanisław Judycki, Paweł Kawalec, Jacek Wojtysiak). Nowe pokolenie koncentruje także swoje zainteresowania na bardziej tradycyjnej problematyce metafizycznej (ks. Andrzej Maryniarczyk, Włodzimierz Dłubacz, ks. Piotr Moskal) lub etycznej (s. Barbara Chyrowicz, Kazimierz Krajewski, ks. Alfred Wierzbicki, Marek Czachorowski). Wraz z powołaniem do istnienia Wydziału Filozofii (1946), erygowano Katedrę Kosmologii. W związku z jej reorganizacją, w roku akademickim 1957/1958, powstała sekcja filozofii przyrody. W 1992 r. sekcja filozofii przyrody została poszerzona o kierunek: ochrona środowiska, a w roku 1996 o kolejny kierunek: matematyka

0    profilu informatycznym. Dwa ostatnie kierunki stały się podstawą do utworzenia w r. 1997. Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego. W ramach sekcji filozofii przyrody badania z zakresu kosmologii, filozofii nauk przyrodniczych i filozofii biologii zapoczątkowali ks. Kazimierz Kłósak, ks. Stanisław Adamczyk, ks. Stanisław Mazierski, ks. Włodzimierz Sedlak, Teresa Ścibor-Rylska. Aktualnie tę problematykę kontynuują: ks. Zygmunt Hajduk, ks. abp Józef Życiński, Zenon Roskal (w zakresie filozofii nauk przyrodniczych), ks. Józef Turek (filozofia kosmologii, filozofia przyrody i przyrodoznawstwa), Henryk Piersa (filozofia przyrodoznawstwa), ks. Stanisław Zięba, Zbigniew Wróblewski (ekofilozofia), Józef Zon, Marian Wnuk (filozofia biologii, biologia teoretyczna).

Jako szczególny dorobek lubelskiej szkoły filozoficznej można wymienić: [1] ukształtowanie

1    rozwijanie oryginalnej postaci tomizmu egzystencjalnego, zwłaszcza w zakresie filozofii bytu i filozofii człowieka (o. M. A. Krąpiec i jego uczniowie); [2] pionierskie często badania w zakresie metodologii filozofii i stosowalności logiki do filozofii (ks. S. Kamiński, J. Kalinowski, ks. J. Iwanicki, A. B. Stępień, S. Majdański, ks. J. Herbut, S. Kiczuk, ks. A. Bronk, U. Żegleń; to podejście kontynuują aktualnie: Marek Lechniak, Paweł Garbacz, Bożena Czernecka, Arkadiusz Gut i inni); [3] ukształtowanie szkoły mediewistycznej (głównie na seminarium S. Swieżawskiego) i jej rozwijanie przez ks. M. Kurdziałka oraz (do czasu jego odejścia na ATK) M. Gogacza. Badania z zakresu mediewistyki, historii filozofii nowożytnej i dziejów filozofii w Polsce kontynuują uczniowie S. Swieżawskiego i ks. M. Kurdziałka (m.in. Jan Czerkawski, Kazimierz Wójcik, ks. abp Stanisław Wielgus, o. Iwo E. Zieliński, ks. Marian Ciszewski, Joanna Judycka, Agnieszka Kijewska, ks. Stanisław Janeczek), a także Marcin Podbielski, Przemysław Gut i inni. Nadal większość mediewistów w Polsce wywodzi się ze szkoły Swieżawskiego (istotne uzupełnienie samoświadomości historyczno-filozoficznej stanowiły, trwające już od lat pięćdziesiątych, wykłady i badania - wraz z lektoratem sanskrytu -z zakresu filozofii indyjskiej i chińskiej, prowadzone najpierw przez ks. Franciszka Tokarza, następnie przez Leona Cyborana, aktualnie kontynuowane przez Macieja S. Ziębę i Pawła Sajdka); [4] kontynuacja (w ramach katedr etyki oraz Instytutu Jana Pawła II) zainicjowanych przez ks. K. Wojtyłę badań antropologicznych i etycznych (ks. T. Styczeń, A. Rodziński, J. Gałkowski, ks. A. Szostek, W. Chudy, s. B. Chyrowicz, ks. A. Wierzbicki, M. Czachorowski i inni). K. Wojtyła sformułował pewną wersję personalizmu, która -zarówno od strony metodologicznej, jak i merytorycznej - stanowi połączenie filozofii bytu w duchu tomizmu egzystencjalnego z filozofią podmiotu w duchu klasycznej fenomenologii; [5] prowadzenie badań z zakresu filozofii religii i metodologii nauk religiologicznych (podejście ze strony metafizyki - s. Z. Zdybicka, W. Dłubacz, ks. Piotr Moskal, podejście od strony semiotyki i metodologii nauk - ks. A. Bronk, ks. J. Herbut); [6] utworzenie (drugiego obok krakowskiego) ośrodka badań nad fenomenologią, a zwłaszcza nad filozofią R. Ingardena (A. B. Stępień, S. Judycki, J. Wojtysiak i inni). Ostatnio (lata dziewięćdziesiąte) zaczęła powstawać osobna specjalizacja z zakresu filozofii społeczeństwa, polityki i prawa (Krzysztof Wroczyński, Rafał Wierzchosławski, Jan Kłos).

Wśród absolwentów Wydziału Filozofii są członkowie Episkopatu, profesorowie uniwersytetów i PAN, liczni pracownicy naukowo-dydaktyczni różnych uczelni, członkowie różnych gremiów i stowarzyszeń naukowych (także zagranicznych), politycy, dziennikarze, wydawcy; wielu podjęło ważne społecznie zawody i funkcje, zwłaszcza po roku 1989.

Z dniem 1.10.2006 roku rozpoczęły się na Wydziale Filozofii studia na kierunku "kulturoznawstwo”. Wypracowano koncepcję studiów ześrodkowaną na problematyce spotkania kultur, cywilizacji i religii oraz na problematyce sztuki jako jednej z przestrzeni życia ludzkiego.

14