Zdjoola poziome. 349
minia z obwodu z omijaniem punktów. Pierwszemi trzema metodami wykonać można zdjęcia przy użyciu taśmy, wegielnicy i tyczek, przy czterech dalszych metodach potrzeba prócz tych przyrządów użyć jeszcze instrumentu do pomiaru kątów poziomych, wzgl. azymutów magnetycznych.
Metoda rzutowania. Położenie punktów zdejmowanych wyznaczamy tu zapomocą spółrzednych prostokątnych, odniesionych do boków podstawy (fig. 18). Ze zdejmowanych punktów tyczymy prostopadłe do^ tych boków i mierzymy długości odciętych i rzędnych, zwykle równocześnie, używając dwóch taśm, z których jedna, taśma stalówka, leży w kierunku boku podstawy i służy do pomiaru odciętych, a druga, taśma płócienna, służy do pomiaru rzędnych. Krótkie rzędne tyczy się na oko, lub zapomocą taśmy płóciennej, układając ją w ten sposób, by z taśmą stalową tworzyła równe kąty. Dłuższe rzędne tyczy się węgielnicą. Dla sprawdzenia pomiaru
i
i
i
ŁW- JX£0+I9-12 ~ 193 IZ
13-15 -193-15
Fig. 19. Fig. 20.
mierzy się odległości zdejmowanych punktów, wyznacza przecięcia zdejmowanych granic z bokami podstawy itd. Granice krzywolinijno zdejmujemy przez odrzutowanie pewnej ilości punktów, oddających kształt krzywej linji, obranych tak, by wielobok łączący te punkty mógł zastąpić z dostateczną dokładnością krzywą linje. Wymiary spółrzednych, odnoszące się do punktów ważniejszych, podaje się z uwzględnieniem centymetrów, wymiary odnoszące się do wszystkich innych punktów z uwzględnieniem decymetrów. To samo odnosi się do długości granic i wymiarów budynków. Szkic zdejmowanego obszaru rysuje się na oko, na szkicowniku, przy użyciu trójkąta i twardego ołówka, w ten sposób, by wszystkie szczegóły dały się wyraźnie przedstawić, ewentualnie drobne szczegóły rysuje się osobno większe. Wymiary zapisuje się w sposób uwidoczniony na fig. 18.
Metoda trójkątów. Wzajemne położenie punktów zdejmowanych . wyznaczamy zapomocą trójkątów, w których mierzymy wszystkie boki. Mając zdjąć parcele 1, 2, 3, 4, 5 (fig. 19), dzielimy ja przekątniami na trójkąty I, II, III i w każdym trójkącie mierzymy wszystkie boki. Dla sprawdzenia pomiaru można prócz tego zmierzyć przekątnię 1,3 lub 1,4. W podobny sposób zdjęlibyśmy granicę 1, 2, 3, ... . (fig. 20), przy pomocy podstawy A Bi pomierzywszy odcięte punktów C,D,1\ . . . ., oraz boki Crl, l D, D 2, 2 i?, . . . . Długości 1, 2; 2, 3; . . . . służyć mogą 4o sprawdzenia pomiaru. Dokładność wyznaczenia położenia punktu tą
11