370 Miernictwo.
netę koło osi geometrycznej, do położenia II (libela rewersyjna nad luneta, lub po prawej stronie lunety). Jeżeli środek bańki libeli wychyli Bię z punktu głównego, to usuwamy połowę tej odchyłki zapomocą pionowych śrubek rektyfikacyjnych libeli, a druga połowę zapomocą śruby elewacyjnej. Czynność powyższą trzeba zwykle powtórzyć kilka razy. Jeżeli po przeprowadzeniu tej rektyfikacji środek bańki libeli zmienia swoje położenie, podczas obrotu lunety w łożyskach, z położenia I do położenia II, to odchyłkę usuwa się zapomoca poziomej śrubki rektyfikacyjnej libeli.
Drugi sposób. W dwóch położeniach lunety, opisanych poprzednio, przy poziomej osi libeli rewersyjnej, robimy odczyty Aj 1 Lo na pionowej łacie niwelacyjnej, ustawionej w odstępie około 100 m od iustrumeutu. Jeżeli te odczyty' są sobie równe, to warunek 1. jest spełniony, w przeciwnym razie
należy oś celową nastawić na odczyt średni--— zapomoca śruby
elewacyjnej, a oś libeli ułożyć poziomo zapomoca pionowych śrubek rektyfikacyjnych libeli.
Opisane sposoby postępowania doprowadzą do wyniku [c || ly c || 2'] tylko przy założeniu, że [t |j /'] obie osi libeli rewersyjnej są do siebie równolegle.
Aby się o tem przekonać, sprawdzamy jeszcze raz równoległość osi celowej do jednej z osi libeli, w spoBÓb podany przy typie /.
Ad 2. 3. o) [/j J_ i, | tj i 3. &)[<?/_L_i]. Warunki te sprawdza
się tak, jak przy typie 1.
Ad 4. [»»} Sprawdza się tak, jak przy typie II.
Instrument niwelacyjny powinno się sprawdzać i rektyfikować co pewien okres czasu, przedewszystldem zaś przed rozpoczęciem niwelacji, po przewiezieniu instrumentu i po skończeniu niwelacji.
A i li dane punkty, 1, 2 ... . punkty pośrednie niwelacji, SltSfs, . . stanowiska instrumentu, tak obrane, by długości celowej wstecz i wprzód na kaźdem stanowisku były sobie równe. Długość celowej wynosi normalnie 50 w, najwyżej 80 ni. Ze stanowiska otrzymujemy na pionowej łacie niwelacyjnej, ustawionej na punktach A i 1, przy poziomej osi libeli niwelacyjnej.
odczyty l\c (łata wstecz) i lp (łata wprzód), ze stanowiska <y2 otrzymujemy odczyty I2 i l* itd. Różnica wysokości między punktami A i B wynosi
HA - Ii = (*W — l}>) + i1 w h) 4“ ’ ' •
Gdy dana jest wysokość W, punktu A, to wysokość punktu B,
Odczyty na łacie zapisuje się w dzienniku niwelacyjnym 1. 1, por. tabl. 3. j.
I
32