7292101000

Wzory tachymetrji — Wyznaczenie stałyoh tachometrycznych. 391

punktu (nastawić okular tak, by obraz puulctu ostro wystąpił) i zmierzyć odstęp siatki od objektywu, równy w przybliżeniu/. Długość 3 zmierzymy Ayprost na lunecie. Tym sposobem wyznaczymy h z dokładnością 0,5 cm. Dla lunety anallaktycznej Porra k powinno równać się 0. Przekonywamy się o tem przez wspólne wyznaczenie stałych K i k.

2. Wyznaczenie stałej K. Na terenie równym i w przybliżeniu poziomym tyczymy prostą i odmierzamy na niej, od punktu początkowego

Fig. 73.

(fig. 75), taśmą stalową długości S1 = D_it S 2 == D_2} ... .S n = D_n; można

obrać D, = 40, D» — 60, ... ,D_U = 160 m. Te długości muszą być bardzo

dokładnie odmierzone. W punkcie S ustawiamy tachymetr (centrycznie i oś instrumentu pionowo) i odczytujemy na łacie niwelacyjnej, ustawianej pionowo, kolejno na punktach 1, 2    przy prawie poziomej osi celowej, stan dolnej

i górnej nitki siatki. Różnica odpowiadających sobie odczytów' daje odcinek L na łacie. Na każdym punkcie należy wyznaczyć odcinek l kilka Tazy, nastawiając dolną nitkę na coraz to inną kreskę podziała i odczytując nitkę górną (zmiana pochylenia osi celowej do poziomu, wynosząca do 1°, nie wywoła dającej się odczytać zmiany w odcinku na łacie). Łato należy ustawiać pionowo żapomocą libeli, lub pionu i podpierać zastrzałami. Z od-

53