pacjentów już na początku 1926 roku. Do wybuchu wojny leczyło się tam ponad 4 tyś. pacjentów, obecnie budynek przy ul. Ciągłówki jest domem wypoczynkowym ZNP.
W lipcu 1930 roku podczas wspólnego zjazdu Związku Zawodowego Nauczycielstwa Polskich Szkół średnich i Związku Polskiego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych, który odbył się w Krakowie nastąpiło połączenie obu organizacji w jednolity ZWIĄZEK NAUCZYCIELSTWA POLSKIEGO działający do dnia dzisiejszego.
W 1930 roku na warszawskim Powiślu rozpoczęła się budowa kompleksu gmachów związkowych zainicjowana wcześniej przez Juliana Smulikowskiego, ówczesnego wiceprezesa związku. Hotel służył przede wszystkim studentom powołanego w 1932 r Instytutu Pedagogicznego, pierwszej na świecie związkowej szkoły wyższej dla nauczycieli, która przejęła także funkcje ośrodka doskonalenia zawodowego nauczycieli. Nauczycieli pozostających bez pracy wspierał Fundusz Wzajemnej Pomocy.
W okresie międzywojennym Związek Nauczycielstwa Polskiego prowadził szeroko zakrojoną działalność wydawniczą, przede wszystkim poprzez wydawnictwo naukowe Nasza Księgarnia, spółkę akcyjną której był właścicielem.
Dzięki Związkowi Nauczycielstwa Polskiego w okresie tym ukazywały się miedzy innymi kalendarze nauczycielskie, pisma dla dzieci, poradniki metodyczne, przewodniki, pomoce naukowe oraz wychodzący od 1917 roku „ Glos Nauczycielski“ początkowo miesięcznik, później tygodnik. Po wybuchu drugiej wojny światowej Związek Nauczycielstwa Polskiego zszedł do działalności podziemnej pod kryptonimem Tajnej Organizacji Nauczycielskiej. Przez całą okupację realizowała ona zadania socjalne i samopomocowe. Najważniejszą kartą w działalności Tajnej Organizacji Nauczycielskiej była organizacja tajnego nauczania.
Kiedy wybuchła II wojna światowa Związek Nauczycielstwa Polskiego został tak jak wszystkie inne organizacje zdelegalizowany przez Niemców. W październiku 1939 roku Związek Nauczycielstwa Polskiego, jak już wspomniałam zaczął działać w podziemiu pod nazwa TON - Tajna Organizacja Nauczycielska. Członkowie tej organizacji rozpoczęli organizować tajne nauczanie które z narażeniem życia prowadzili przez cały okres okupacji niemieckiej.
W latach 1939 -1945 prawie 28 tyś. uczniów ukończyło dzięki temu szkoły średnie różnego typu, a ok. 6 tyś. studia uniwersyteckie. Największym tajnym ośrodkiem akademickim była Warszawa, w której kształciło się 4,5 tyś. studentów.
W marcu 1945 roku odbyła się pierwsza konferencja prezesów okręgów ZNP, na której ogłoszono przywrócenie działalności Związku Nauczycielstwa Polskiego, powrót do nazwy i deklaracja poparcia dla Rządu Tymczasowego. Związkowcy odbudowywali własne struktury, walczyli z analfabetyzmem.
W czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej funkcjonowanie Związku było utrudnione. Państwo przejęło znaczną część związkowego majątku, nie mówiąc już o angażowaniu struktur związkowych w rozgrywki polityczne na różnych szczeblach władzy. Pamiętać należy jednak, że Związek Nauczycielstwa Polskiego wywalczył w 1952 roku bezpłatne mieszkania dla nauczycieli na wsiach a dwa lata później podwyżkę płac dla osob z wyższym wykształceniem oraz zaliczenie okresu tajnego nauczania do stażu emerytalnego.