7349811084

wszystko odbywa się w normalnym czasie pracy obok innych czynności, obok prowadzenia dotychczas istniejących katalogów i kartotek.

Nasze najbliższe plany dotyczą przede wszystkim książek i czasopism. Będziemy je realizować w takim tempie, na jakie pozwolą nam nasze własne środki finansowe. Pierwszoplanowym przedmiotem naszego zainteresowania jest bibliografia narodowa książek i wydawnictw ciągłych powojennych. Jest oczywiste, że jeśli BN będzie to robić własnymi siłami, to potrwa to kilkanaście lat, a pamiętajmy, że chodzi tu o książki, które znajdują się w setkach bibliotek polskich. Dlatego uważam, że konwersja bibliografii narodowej powinna stać się przedmiotem specjalnego programu, który umożliwiłby przeniesienie tego zbioru w ciągu 5-6 lat. Jesteśmy gotowi podjąć się tego zadania, jeśli otrzymamy stosowne wsparcie finansowe. Równolegle chcemy przenosić na nośnik elektroniczny wydawnictwa ciągłe polskie powojenne. Jest tu do opracowania i skumulowania ok. 9 tys. tytułów z ponad 30 lat. Prace te rozpoczynamy w roku bieżącym. Jest to wielki program, który powinien doprowadzić do opracowania i przeniesienia na CD-ROM całego powojennego czasopiśmiennictwa polskiego. Opracowanie tego materiału potrwa przynajmniej 4 lata i powinno zakończyć się opublikowaniem bibliografii retrospektywnej polskich wydawnictw ciągłych, również w postaci drukowanej. Mamy nadzieję, że program ten znajdzie zrozumienie przede wszystkim w KBN. Opisy bibliograficzne wydawnictw ciągłych wymagają zredagowania, wobec czego najprawdopodobniej niemożliwe będzie zastosowanie innej metody niż wprowadzanie „z klawiatury”, chociaż oczywiście zamierzamy wykorzystać także już istniejące w naszych bazach opisy wydawnictw ciągłych.

KILKA UWAG DO PROGRAMU RETROKONWERSJI

1.    Za celowe uważam podzielenie prac nad retrokonwersją w bibliotekach polskich na dwie grupy: retrokonwersję dokumentów polskich i dokumentów obcych. Dalej podział powinien przebiegać według typów dokumentów, ale z uwzględnieniem potrzeb czytelniczych, tj. zbiorów najczęściej używanych, księgozbiorów podręcznych. Dokumenty polskie powinny być opracowane w Polsce, opisy dokumentów obcojęzycznych mogą być przejmowane z zagranicznych baz danych.

2.    Sądzę, że celowe byłoby powierzenie opracowania dokumentów polskich lub nadzoru nad ich opracowaniem Bibliotece Narodowej, wspomagając ją finansowo.

3.    Zastanowienia wymaga nie tylko organizacja, ale i technika retrokonwersji w bibliotekach polskich, która zapewne rzutuje na koszty jednostkowe konwersji jednego opisu, ale przede wszystkim ma wpływ na czas opracowania.

4.    Istotne są sprawy normalizacyjno-techniczne współpracy między bibliotekami w zakresie retrokonwersji - format, sposób kodowania znaków, techniczne warunki rzeczywistego współkatalogowania do centralnie posadowionej bazy danych.

5. Ważna jest odpowiedź na pytanie, czy będziemy polegać na siłach krajowych (bibliotecznych lub komercyjnych), czy też skorzystamy z ofert zagranicznych. A jeżeli tak, to czy będziemy mieć prawo do nieograniczonego rozpowszechniania skonwertowanych przez firmy zagraniczne danych.