7349811094

SUPERMARC

Omówione normy określały strukturę formatu oraz jego zawartość (dane), nie wprowadzały jednak oznaczników treści, czyli etykiet pól i podpól, które w każdym kraju były nieco inne. W 1972 r. powstała więc koncepcja przejściowego formatu - SUPERMARC¹⁵, na który byłyby konwertowane opisy w formatach narodowych i z którego mogłyby być konwertowane na format narodowy opisy pochodzące z innych krajów.

ZESTAWY ZNAKÓW

Wymiana informacji pomiędzy różnymi systemami komputerowymi jest podstawowym zadaniem formatu MARC, dlatego też istotne było opracowanie odpowiedniego repertuaru znaków. Podstawowym standardem komputerowym jest 7-bitowy kod ASCII¹⁶, pozwala on jednak na kodowanie tekstu jedynie w języku angielskim. We wszystkich innych językach europejskich używa się znaków diakrytycznych, które można symulować przez złożenie dwóch znaków, ich wyświetlanie czy zapisywanie na nośnikach wymaga jednak specjalnych kodów. Powszechnie znany użytkownikom mikrokomputerów „kod ASCM" jest, precyzyjnie mówiąc, 8-bitowym kodem EBCDIC (Extended Binary Coded Data for Interchange), nazywanym też czasem Extended ASCII (podstawowy kod ASCII nazywany jest z kolei, dla odróżnienia od wszelkich rozszerzeń, Plain Vanilla ASCII). Repertuar 256 znaków okazał się jednak niewystarczający dla pomieszczenia wszystkich „diakrytyków", choćby tylko języków europejskich, nie mówiąc o cyrylicy, czy japońskim kanji. W praktyce stosuje się więc lokalnie strony kodowe lub zmienne zestawy znaków, które są przełączane przez odpowiednie kody sterujące. W wymianie międzynarodowej króluje jednak podstawowy kod ASCII.

USMARCIUKMARC

Powszechna akceptacja formatu MARC w latach ‘80 umożliwiła szeroką wymianę danych bibliograficznych między różnymi instytucjami. Upowszechnienie MARC spowodowało również skomplikowanie wymiany informacji, gdyż poza narodowymi agencjami bibliograficznymi pojawiły się komercyjne instytucje zajmujące się dostarczaniem informacji bibliograficznej. Decentralizacja przetwarzania i wzrastająca rola sieci spowodowały, że zaczęto mówić o post-MARCowskiej erze w przetwarzaniu informacji bibliograficznej¹⁷.

Jednym z największych przełomów w technologii komputerowej lat ‘80 było zastosowanie dysków optycznych (CD-ROM). Technologia ta przyczyniła się do

¹⁵    Duchesne R.M.: MARC and SUPRMARC [W:] „International seminaron the MARC format and the exchange of bibliographic data in machinę readable form". Berlin 1971. Verlag Dokumenta-tion, Munchen-Pullach, Berlin 1972

¹⁶    American national standard codę for Information interchange. ANSI. New York 1977 (ANSI X3.4-1977) - powszechnie znany jako ASCII

¹⁷    Gredley E.Hopkinson A.: Exchanging bibliographic data. MARC and other International for-mats. Library Association, London 1990 s.93

19