„MIĘDZY CYFROWYM DIALOGIEM I KONFLIKTEM” 481
sprawdza się w opisie nowych zjawisk komunikacyjnych. Być może jest tak, że nadal istotną funkcję analityczną pełni tradycyjna kategoria dialogu.
W czasie sesji wygłoszono 45 referatów, które skupiały się na opisie różnych aspektów cyfrowego świata. Można je ująć w kilka wiązek tematycznych: tożsamości w sieci, społeczeństwo informacyjne, interfejs i kod (a w tym zagadnienia open source), wymiary konwergencji mediów, cmc, dzieło hipertekstowe.
W pierwszej grupie, skupionej wokół tożsamości w Sieci, na uwagę zasługuje referat Doroty Chmielewskiej-Łuczak, która wraz ze studentką Magdaleną Glińską prowadziła badania nad użytkownikami portalu fotka.pl. Okazuje się, że nastolatkowie, którzy stanowią największą grupę użytkowników, traktują portal jak poligon doświadczalny swoich relacji interpersonalnych, samooceny itp. Można powiedzieć, że tym sposobem ich pierwszą rzeczywistością jest w tym przypadku Sieć, a dopiero potem przygotowują się oni do startu w „real”. W tym bloku Zbigniew Wałaszewski poruszył także temat avatarów, sytuując je między odzwierciedleniami gracza komputerowego, które można by uznać za kursory, (a więc pełniące jedynie funkcje instrumentalne), a wyobrażeniami, które dysponują takim stopniem zaawansowania, że można im nadać funkcje „drugich” ciał użytkowników. Grzegorz Zarzeczny badał możliwości kreowania tożsamości w portalu Nasza-klasa. Temat bardzo interesujący, ale wystąpienie miało poniekąd charakter ciekawostkowy. Agnieszka Janiak, jak to określiła jedna z dyskutantek, zaprezentowała bardzo katastroficzną wizję komunikacji w Sieci, która według autorki doprowadza do alienacji i kontaktów pozornych. Zastrzeżenia formułowane w dyskusji nie powinny przysłonić bardzo istotnej tezy autorki, że częstą konsekwencją przyjęcia perspektywy antropologicznej w badaniach nowych form komunikacji, bazujących na technologii cyfrowej muszą być konstatacje o pesymistycznym wydźwięku.
W grupie referatów poświęconych hipertekstowi znalazł się referat Moniki Górskiej-Ólesińskiej, która poświęciła swoje interesujące wystąpienie tematowi skąpo opisanemu, a niewątpliwie zasługującemu na uwagę, mianowicie poezji cyfrowej oraz jej generatorom. Uczestnicy mogli przekonać się, jak tworzy się poezję cyfrową i jakie są jej wyznaczniki. Andrzej Pająk zastanawiał się nad statusem autora jako twórcy dyskursu multimedialnego, Łukasz Kamiński badał natomiast relacje osobowe w hipertekstach literackich. Katarzyna Marcinkowska poświęciła swoje wystąpienie rzeczywistości Internetu, oglądanej przez pryzmat metafory teatru świata.
Wystąpienia w sekcji poświęconej zagadnieniom komunikacji elektronicznej pokazały, że i w Polsce badania nad Computer mediated communication (CMC) przechodzą w kolejną fazę. Po pierwszym etapie, kiedy to koncentrowano się na opisie różnorodnych fenomenów Sieci jako zjawisk nowych i nieznanych, w kolejnym mamy już do czynienia z pogłębionymi analizami, np. o charakterze porównawczym. Taki charakter miały wystąpienia Julii Legomskiej (analiza językowa postów na forum e-rodzice) czy Anny Majewskiej-Wójcik (porównanie wypowiedzi z różnych forów internetowych w celu określenia specyfiki internetowej nowomowy). Na uwagę zasługiwał referat Joanny Fabiszak o emotikonach. Temat wydaje się znany, ale autorka udowodniła, że wiele jeszcze można wyczytać z analizy emotikonów, np. na temat różnic kulturowych w odbiorze tych samych symboli czy specyfiki porozumiewania się między komunikatorami, np. między gadu gadu a tlenem. Biorąc pod uwagę zarówno te wystąpienia, jak i rozbudowane sekcje poświęcone CMC w czasie poprzednich konferencji z cyklu „Język a multimedia”, badania nad językiem w komunikacji elektronicznej stają się specjalnością sporej grupy badaczy w Polsce. Mankamentem prowadzonych przez nich od dłuższego czasu badań jest jednak niewielki zakres odwołań do dokonań w tej dziedzinie na świecie, np. takich badaczy, jak: Susan Herring, David Crystal, Dieter Stein, Justine Cassel.
W najliczniejszej chyba grupie referatów poświęconych definiowaniu Web 2.0 znaczna liczba wystąpień wiązała się z zagadnieniem folksonomii. Interesujący