7349812585

482 SPRAWOZDANIA

projekt badań zespołowych zaprezentowały Marta Kosińska i Magdalena Kamińska (w zespole znajduje się również nieobecny na konferencji Piotr Kędziora). Poznańscy badacze wychodzą z założenia, że Internet jest pierwszym medium, które na masową skalę pozwala na upublicznienie wiedzy doksalnej. Bardzo precyzyjne metodologicznie, choć odwołujące się do teorii kulturoznawczych, a nie do studiów nowomedialnych, wystąpienia napotkały w dyskusji na zastrzeżenia co do zasadności tak ostrego podziału na wiedzę potoczną i wiedzę naukową, który wielu dyskutantów uważało za sztuczny. W tej grupie wystąpień pojawił się opis przykładu szczególnego rodzaju wiedzy potocznej, jakim są teorie spiskowe. Michał Otrocki dowodził, jak do ich promocji wykorzystywany jest Internet; Anna Maj omawiała natomiast sposoby istnienia w Sieci taksonomii formowanych przez użytkowników i zastanawiała się nad istotą wikiwiedzy. Rzadka podczas konferencji perspektywa historyczna wykorzystana została przez Anetę Firlej-Buzon. Zaletą jej wystąpienia jest opis rozwoju stanowisk dotyczących podstawy prawnej komunikacji naukowej. Temat licencji Creative Com-mons jest obecnie bardzo popularny, autorka jednak nie ograniczyła się w swoim wystąpieniu do analizy jej użycia w komunikacji naukowej, ale pokazała historyczne źródła idei powszechnego dostępu do wiedzy naukowej. Szczególnie istotny, bo prezentowany z punktu widzenia obserwatora uczestniczącego, okazał się referat na temat konfliktów w polskiej Wikipedii, którego autorem był Piotr Czerniawski, wiceprezes Fundacji Wikimedia Polska.

Pośród referatów na temat Internetu należy zwrócić uwagę na sporą grupę wystąpień poświęconych różnych zagadnieniom postaw obywatelskich w Sieci oraz zagadnieniom e-państwa. Do tych problemów odwoływał się otwierający sesję tekst Bogusława Skowronka, który omówił jeden z przykładów oddolnego działania w Sieci, w tym przypadku o charakterze politycznym - użycie parodii jako narzędzia sprzeciwu internautów wobec rządów PiS, np. w formie teledysku (z wykorzystaniem utworu zespołu Rammstein Ich Will). Marek Staniewicz z kolei wskazywał na wady i zalety dziennikarstwa obywatelskiego, dowodząc, że co prawda spontanicznie przygotowywane materiały dziennikarskie przez nieprofesjonalnych dziennikarzy mogą istotnie zwiększyć świadomość toczących się wokół wypadków, zwłaszcza tych o charakterze lokalnym, to jednak trzeba pamiętać o zależności wielu serwisów obywatelskich od reklamodawców czy też różnego typu zawodnych rankingów. Ewa Chuchro przedstawiła w swym tekście niezwykle interesujące zjawisko, jakim jawią się państwa wirtualne. Na przykładzie wirtualnego Księstwa Sarmacji zaprezentowała jego historię, sposób organizacji oraz społeczność. Na uwagę zasługuje na pewno wystąpienie Miłosza Babeckiego, który badał sposoby walki z islamskim fundamentalizmem w przestrzeni internetowej. Zwrócił uwagę m.in. na tzw. dobrą przemoc, którą do walki z islamskim dżihadem wykorzystują zwykli internauci, posługując się żartem, parodią itp. Autor stwierdził, że globalna sieć przyczynia się do tego, że internetowy dżihad dotyka wszystkich obywateli „elektronicznej wioski”.

W grupie wystąpień, którą za Lvem Manovichem można określić jako software studies_y pojawił się bardzo interesujący referat Marcina Składanka na temat najnowszych trendów w HCI. Autor pokazywał opozycyjne wobec siebie sposoby podejścia do projektowania interfejsu użytkownika - pierwszy opierający się na funkcjonalności oraz drugi odwołujący się do estetyki i sfery emocjonalnej. W tej sekcji Michał Derda-Nowakowski pokazywał kolejne przykłady niestandardowego podejścia do projektowania internetowego, a Konrad Juszczyk omawiał różnorodne aplikacje symulujące dialog (np. Google Docs, ZOHO, Office Live, Con-cept Share).

Osobną grupę wystąpień stanowiły referaty poświęcone różnorodnym aspektom konwergencji oraz relacjom między mediami uznawanymi za stare (radio, telewizja) a nowymi (Internet). Anna Michalak omawiała telewizje studenckie, które wykorzystują i tradycyjne, i nowe sposoby dotarcia do odbiorców. Urszula Doliwa formułowała diagnozę stanu radiofonii internetowej w Polsce, a Szymon