pierwszych prób wprowadzenia aspektów mechatronicznych do dydaktyki budowy maszyn i prac badawczych. Nie bez znaczenia byl tu udział autora w międzynarodowych konferencjach poświęconych metodycznym zagadnieniom konstruowania maszyn (ICED'91, '93, ’95) oraz miesięczny staż w Loughborough University of Technology (jedno z angielskich centrów kształcenia mechatronicznego), odbyty w 1995 roku w ramach indyw idualnego grantu programu TEMPUS.
Jest to wprowadzenie w nowy, interdyscyplinarny obszar nauk technicznych, a nie systematyczne przedstaw ienie jego podstaw . Wprowadzać w mechatronikę można różnie. Niekoniecznie trzeba zaczynać od jej postaw teoretycznych: mechaniki teoretycznej, teorii obwodów i teorii sterowania. Można zaczynać od okoliczności w jakich mechatronika powstała, od jej praktycznych zastosowań, korzyści z tego wynikających, czy od nietypowych rozwiązań konstrukcyjnych. Ta druga droga jest zwykle ciekawsza, bardziej zachęcająca do poznania. I na tej ciekawości poznawczej, której z reguły nie ma systematyczne przedstawianie podstaw, polega właśnie istota wprowadzenia. Nie oznacza to wcale, że autor nie omawia podstawowej wiedzy mechatronicznej. Oznacza tylko, że celem tej monografii jest: po pierwsze - w miarę przystępne zapoznanie czytelnika z pojęciem i istotą mechatroniki, oraz z tym, co można nazwać podejściem mechatronicznym w projektowaniu i konstruowaniu maszyn; po drugie zaś - zachęcenie do stosowania tego podejścia. Czy autorowi się to udało, osądzi czytelnik.
Przede wszystkim dla studentów wyższych lat wydziałów mechanicznych; szczególnie tych, którzy specjalizują się w konstrukcji maszyn. Drugą grupą adresatów są nauczyciele akademiccy i oczywiście konstruktorzy we wszystkich branżach przemysłu, którzy pragną poznać bliżej istotę działania i projektowania nowoczesnych maszyn.
Monografia składa się z siedmiu rozdziałów . W pierwszym próbujemy odpowiedzieć na pytanie: dlaczego mechatronika? W drugim pokażemy istotę podejścia mechatronicznego i wynikającą stąd ogólną strukturę urządzenia mechatronicznego. Kolejne rozdziały poświęcone są właśnie tej strukturze, jej analizie (elementom) i syntezie (projektowaniu i konstruowaniu). I tak rozdział trzeci poświęcony jest sensoryce, czwarty aktoryce, piąty napędowi mechatronicznemu a szósty -największy - projektowaniu mechatronicznemu. Rozdział siódmy jest podsumowaniem całości opracowania.
4