zostało na drugie półrocze 2012 r. Zostanie przygotowane i przeprowadzone przez Departament Służby Cywilnej KPRM we współpracy z Ministerstwem Pracy i Polityki Społecznej. Niezależnie od szkoleń, w celu przełamywania barier i stereotypów należy także rozpowszechniać wśród pracowników administracji publicznej broszury informacyjne poświęcone zagadnieniom niepełnosprawności, np. poradniki savoir vivre wobec osób niepełnosprawnych.
10. Konieczne jest wskazywanie pracodawcom korzyści, jakie mogą odnieść z tytułu zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Osoby te zazwyczaj zdają sobie sprawę, że ich pozycja na rynku pracy jest generalnie słabsza niż pozycja osób niebędących niepełnosprawnymi, dlatego też szanują swoją pracę i starają się wykonywać ją jak najlepiej, dbają
0 stanowisko pracy i powierzone mienie, rzadziej też niż osoby niebędące niepełnosprawnymi zmieniają miejsce pracy. Zatrudnienie niepełnosprawnego oznacza zatem pozyskanie na długi czas rzetelnego
1 lojalnego pracownika, a zarazem pomaga kształtować pozytywny wizerunek pracodawcy jako podmiotu przyjaznego takim osobom.
11. Niezależnie od argumentów wymienionych wpkt. 10, bardzo istotnym czynnikiem, który może motywować pracodawców do zatrudniania osób niepełnosprawnych, jest możliwość uniknięcia comiesięcznych wpłat na PFRON, jeśli wskaźnik zatrudnienia niepełnosprawnych osiągnie 6 proc. Środki odprowadzane na PFRON korzystniej społecznie jest zainwestować w odpowiednią przebudowę pomieszczeń i ciągów komunikacyjnych w siedzibie pracodawcy oraz przeznaczyć na zakup specjalistycznego wyposażenia stanowisk pracy, aby możliwe było zatrudnienie osób niepełnosprawnych.
12. W ramach działań promujących wśród osób niepełnosprawnych zatrudnienie w administracji rządowej, państwowej i samorządowej należy skoncentrować się na takich czynnikach, jak: (1) otwarty i konkurencyjny nabór, (2) zasada pierwszeństwa w zatrudnieniu (chociaż nie w naborze), (3) przejrzyste, określone ustawowo zasady zawierania umów (pierwsza umowa na czas określony, ale nie „śmieciowa”), (4) większa niż w sektorze prywatnym stabilność zatrudnienia, (5) terminowość otrzymywania wynagrodzenia za pracę, (6) możliwości rozwoju zawodowego (udział w różnorodnych szkoleniach), (8) respektowanie przez pracodawców uprawnień pracowniczych (np. prawa do dodatkowego urlopu wypoczynkowego).
13. Czynnikiem zachęcającym osoby niepełnosprawne do ubiegania się o zatrudnienie w administracji jest możliwość stosowania elastycznych form świadczenia pracy, takich jak ruchomy czas pracy (flexicurity) czy tzw. telepraca (świadczenie pracy poza siedzibą pracodawcy, przy wykorzystaniu narzędzi teleinformatycznych). To ostatnie rozwiązanie może być szczególnie użyteczne w sytuacji, gdy pracodawca wyraża wolę zatrudnienia osoby niepełnosprawnej, lecz usunięcie barier architektonicznych w jego siedzibie jest z określonych powodów niemożliwe lub wiązałoby się z koniecznością poniesienia bardzo wysokich kosztów.
14. Niezależnie od pracy w korpusie służby cywilnej (czyli na stanowiskach urzędniczych w administracji rządowej) istnieje także możliwość zatrudniania osób niepełnosprawnych na innych stanowiskach w administracji rządowej. Dotyczy to zwłaszcza tych osób, które legitymują się jedynie wykształceniem podstawowym, gimnazjalnym lub zawodowym. Oferta stanowisk pracy, z którą administracja wychodzi do niepełnosprawnych, powinna być szeroka - nie tylko z uwagi na zróżnicowany charakter niepełnosprawności (a co za tym idzie -zróżnicowane ograniczenia dotyczące wykonywania pracy), ale także ze względu na zróżnicowany poziom i kierunek wykształcenia tych osób.
15. Niezależnie od promocji stałego zatrudnienia osób niepełnosprawnych, bardzo pożądane jest promowanie ich aktywizacji zawodowej poprzez praktyki, staże i wolontariaty. W tym celu należy nawiązać kontakty z organizacjami i stowarzyszeniami osób niepełnosprawnych, z organizacjami pozarządowymi prowadzącymi działalność w zakresie wspierania takich osób, a także z tzw. biurami karier oraz innymi instytucjami o podobnym charakterze, działającymi przy wyższych uczelniach. Udział we wskazanych wyżej formach aktywności umożliwi osobom niepełnosprawnym zdobycie odpowiedniego doświadczenia zawodowego, którego posiadanie stanowi niejednokrotnie niezbędny warunek stałego zatrudnienia w administracji na podstawie umowy o pracę.
16. Jednym z warunków skuteczności wyżej wymienionych działań w zakresie zawodowej aktywizacji osób niepełnosprawnych jest zindywidualizowane podejście do każdej takiej osoby. Jest to bowiem zbiorowość bardzo zróżnicowana (podobnie jak ogół społeczeństwa), a rodzaj niepełnosprawności jest tylko jednym - i nie zawsze najważniejszym - czynnikiem różnicującym.
17. Efektywność działań dyrektorów generalnych urzędów w zakresie tworzenia środowiska pracy przyjaznego osobom niepełnosprawnym i zwiększania poziomu zatrudnienia tych osób w administracji rządowej powinna stać się jednym z elementów oceny okresowej dyrektorów generalnych urzędów.
Bardzo istotne dla dalszych działań w zakresie aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych będą ustalenia z kontroli zatrudniania tych osób w służbie cywilnej, zleconej przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów pismem z dnia 17 lipca 2012 r.
Oprać. Wojciech Zawadzki Radca Szefa KPRM w Departamencie Służby Cywilnej KPRM