W wyniku zużycia elementów ciernych, w przypadku braku regulacji, wzrastałby skok siłowników uruchamiających hamulce, który prowadzi do:
- zwiększenia zapotrzebowania powietrza przez siłownik podczas hamowania,
- zwiększenia czasu zadziałania siłownika do uzyskania pełnej siły jego nacisku,
- zmniejszenie skuteczności hamowania przez przesunięcie punktu zadziałania siłownika do mniej korzystnego zakresu jego charakterystyki siłowej,
- zwiększenie zużycia ruchomych połączeń,
- w skrajnym przypadku, zrównanie całkowitego skoku siłownika ze skokiem konstrukcyjnym, co doprowadziłoby do jego uszkodzenia.
Dlatego niezbędna jest możliwość regulacji luzu pomiędzy szczękami i bębnami. Oprócz ręcznej regulacji luzów, możliwa jest też automatyczna regulacja. Realizowane jest to w dźwigni rozpieraka z automatyczną regulacją luzów. Gdy skok dźwigni wzrasta w wyniku zużycia okładziny, górna krawędź wycięcia atakuje kołek i następuje obrót ramienia. Kąt obrotu jest proporcjonalny do przyrostu zużycia. Sprzęgło jednokierunkowe nie przenosi w tym kierunku obrotu momentu z tulei na piastę i ślimak pozostaje nieruchomy. Podczas odhamowywania dolna krawędź wycięcia ramienia napotyka kołek przed końcem skoku powrotnego. Przy tym kierunku obrotu sprzęgło przenosi moment z tulei na piastę i następuje obrót ślimaka i ślimacznicy. Zmiana położenia kątowego ślimacznicy względem korpusu powoduje zmniejszenie skoku dźwignie rozpieraka stosownie do zużycia okładzin ciernych.
b). sterowanie pneumatyczne z rozpierakiem klinowym
W tym rozwiązaniu docisk szczęki do bębna następuje w wyniku zadziałania pneumatycznego siłownika z rozpierakiem klinowym, który poprzez rolki naciska na szczęki hamulcowe. Całość wraz z siłownikiem jest zintegrowana z układem regulacyjnym, kompensującym zużycie szczęk.
Rozwiązanie to posiada szereg zalet:
- eliminacja dźwigni rozpieraka i wałka hamulcowego,
- możliwość stosowania mniejszego siłownika hamulcowego,
- zintegrowany układ regulacyjny,
- możliwość stosowania hamulców typu duo-serwo.
Zasada regulacji jest następująca: podczas hamowania popychacze (rys. 25) oraz elementy (5) i (6) przesuwają się względem kołków zaporowych. Powoduje to, że śrubowe rowki wymuszają obrót tulei (6). Jeśli skok popychacza jest dostatecznie duży, przy dalszym jego ruchu następuje odepchnięcie kołka od tulei i przeskok o jeden rowek.
Rys. 25. Budowa bębnowego mechanizmu hamującego z rozpierakiem klinowym: 1-rozpierak klinowy, 2-szczęki