Wyżywienie ludności polega na zaspokajaniu potrzeb pokarmowych pod względem ilości i jakości. Jest ograniczane ilością żywności wyprodukowanej i dostępnej do spożycia. Celem polityki wyżywienia jest dostarczenie takiej ilości żywności, jaka zapewni realizację potrzeb pokarmowych.
Ze względu na wzrastającą liczbę ludności na świecie (w 1950 r. — około 2,5 mld, obecnie — ok. 6 mld), podstawowym zadaniem polityki wyżywienia jest zwiększanie produkcji żywności. Osiąga się to przez:
■ zmniejszanie strat w czasie zbiorów i przechowywania żywności,
■ intensyfikację upraw i hodowli oraz wprowadzanie nowych odmian zbóż
i gatunków zwierząt.
W krajach Trzeciego Świata najważniejszym problemem jest głód i niedostatek żywności, dlatego nadrzędnym celem jest tam zwiększenie jej ilości (podaży). W krajach wysoko rozwiniętych problemy wyżywienia wiążą się z nadprodukcją i złymi nawykami żywieniowymi. Powodują one rozwój wielu groźnych chorób.
W Polsce, podobnie jak w innych wysoko rozwiniętych krajach, istotna jest poprawa sposobu żywienia, gdyż nawyki i przyzwyczajenia żywieniowe Polaków często odbiegają od zaleceń. Dużą rolę może tu odgrywać upowszechnianie wiedzy o racjonalnym żywieniu, czyli edukacja żywieniowa społeczeństwa. Trudnym do rozwiązania problemem jest też wzrastająca liczba ludzi biednych. Aby poprawić ich sposób odżywiania, trzeba rozwijać w skali kraju system pomocy socjalnej. ■
Problematyką wyżywienia zajmują się różne organizacje i instytucje międzynarodowe i krajowe. Spośród organizacji międzynarodowych najważniejsza jest Światowa Organizacja do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), wchodząca w skład ONZ. Jej nadrzędnym celem jest poprawa warunków wyżywienia i życia ludności świata, rozwój rolnictwa, rynku żywności oraz zapobieganie klęsce głodu.
W ramach ONZ działa też Światowa Organizacja Zdrowia (WHO). Podstawowym celem tej organizacji jest dążenie do możliwe najlepszego stanu zdrowia ludności całego świata. Zajmuje się ona m.in. przyczynami powstawania chorób, sposobami ich leczenia oraz profilaktyką.
W Polsce placówkami naukowo-badawczymi zajmującymi się żywnością i żywieniem są m.in.: Instytut Żywności i Żywienia, Instytut Matki i Dziecka, Centrum Zdrowia Dziecka, Państwowy Zakład Higieny, Wojskowy Instytut Higieny i Epidemiologii.
Tematyka żywienia człowieka jest przedmiotem kształcenia studentów wydziałów żywienia na uczelniach rolniczych. Również w akademiach medycznych realizowane są zajęcia dotyczące problematyki żywienia człowieka.
Stacje sanitarno-epidemiologiczne (sanepid) prowadzą kontrolę higienicznej jakości żywności oraz sprawują nadzór nad jej bezpieczeństwem zdrowotnym. Informacje na temat żywienia człowieka można znaleźć m.in. w różnych czasopismach naukowych i popularnonaukowych.