8254445034

26

Dopiero w takich warunkach uprzedniej dostawy materjałów na jezdnię winno się wykonywać koryto. To ostatnie bezwzględnie musi mieć wyraźny przekrój daszkowy (rys. 14), według łamanej linji HQI i spadki obustronne winno się wykonać starannie z wyraźną krawędzią i gładkiemi powierzchniami dla łatwego spływu w^rody w stronę burt. A zatem po wykonaniu koryta pod żadnym pozorem nie wolno dopuścić do jazdy furmankami po korycie, gdyż w przeciwnym razie w^t korycie powstaną koleiny, w których zebrana woda deszczowa nie będzie miała należytego odpływu.

Opisany powyżej normalny przekrój poprzeczny znajduje w naszym kraju dóść szerokie zastoowanie z uwagi na ekonomiczne rozwiązanie zagadnienia mieszanego ruchu kołowego, ponieważ na jednej koronie mieszczą się dwie drogi: jedna z twardą nawierzchnią o .szerokości 5,0 m. przeważnie dla pojazdów mechanicznych i druga o szerokości 3,50 m. — droga gruntowa, tak zwana „letnia droga“ dla lżejszych pojazdów konnych. W drodze letniej gustują rolnicy, gdy zaoszczędzają na mniej szem zużyciu obręczy żelaznych, niż to ma miejsce na jezdni kamiennej, a także zyskują na tem, że nie kute konie nie podbijają sobie nóg. O ile dla rolników korzyści są widoczne, o tyle wymienione czynniki ujemnie odbijają się na szybkobieżnym: ruchu kołowym, jak również na kosztach utrzymania utwardnionej nawierzchni. Przede wszy stkiem na jezdni utwardnionej stale odbywa się ruch mieszany, jak dotąd, z przewagą ciężkich pojazdów konnych, a które w wysokim stopniu przeszkadzają szybkiemu ruchowi samochodów. Z drugiej strony wązkie obręcze żelazne i ostro kute konie destrukcyjnie działają na utwardnione jezdnie, zwłaszcza tłuczniowe i asfalto - betonowe. Jedną z głównych przyczyn krótkotrwałości powierzchniowych smołowań i cieńszych dywaników asfaltowych, właśnie są zaprzęgi konne; wreszcie ustawiczne nanoszenie kołami błota z letnich dróg na jezdnie utwardnione powoduje śliskość, a w czasie letnim kurz, pomijając destrukcyjne działanie wilgoci, zwłaszcza w okresach przymrozków. A jeśli do tego doda się często spotykane fakty przejeżdżania wozów konnych z jednej strony drogi na drugą właśnie w momencie nadjeżdżających samochodów, łatwo przewidzieć konsekwencje, które w statystyce wypadków i uszkodzeń wozów, tak wysoką liczbą się wykazują. Z przytoczonych powyżej względów wskazanem byłaby budowa dróg o podwójnym torowisku: jednym — wyłącznie dla pojazdów mechanicznych odpowiednio ogumionych i drugim — dla sprzę-żaju konnego. Jako przykład takiej drogi załącza się rys. 17.

Ostatnimi czasy Ameryka buduje drogi o odmiennym przekroju poprzecznym (rys. 18), polegającym zasadniczo na usunięciu bocznych