8254445078

39

2) od dwuspadikowej jezdni o pochyłościach poprzecznych s₀% (mniejszych) na odcinku przejściowym L przechodzimy do jednospadko-wej jezdni o poprzecznej pochyłości    (większej), jak to wskazuje

rys. 31.

Przeważnie stosuje się drugi sposób, jako że odcinek L w zupełności wystarcza do przekształcenia dwmspadkowej jezdni w jednospadkową.

Poza tern należy odróżniać dwojakie przejście na łukach:

A)    przechyłka na łuku posiada spadek is₀%> ^a więc ten sam, co i w przekroju normalnym (dwuspadkowym) przed odcinkiem przejściowym, a na tym ostatnim następuje stopniowe przejście od dwuspadkowej jezdni do jednospadkowej (rys. 30),

B)    przechyłka na łuku posiada spadek s_x% (większy od spadku s₀%), a stopniowe przejście od normalnego dwuspadkowego przekroju poprzecznego o obustronnych spadkach s₀% do jednospadkowego przekroju poprzecznego o spadku s_x% odbywa się na prostym odcinku przejściowym. (rys. 31).

Przechodzimy do opisania wykonania tych prizejść. Dla ułatwienia rozważań przyjmujemy warunek, że projektowany zakręt drogi i przejściowe odcinki w podłużnym profilu odbywają się na niwelecie pozimej.

___rzut poziomy

r⁰<°:    o

M

b

przekr. poprzeczne

!    ¹    1    ' O 1 i

c N cTn* « 0

/? = So

b\)-Sox-fl

b ~^ p

/)p=OOxp

profil podłużny

_c -2jh _ So b /™z- L" L

Sw/łr 0

Rys. 30.

Sposób pierwszy (A).

Na rysunku Nr. 30 mamy podany rzut poziomy, poprzeczne przekroje i profil podłużny. Na początku odcinka przejściowego L w AB mamy