TRÓJKOŃCOWKOWE STABILIZATORY NAPIĘCIA
1. Wstęp
Tematem ćwiczenia są podstawowe właściwości ciągłych stabilizatorów napięcia, a także aplikacje wybranych, specjalizowanych układów scalonych. W tym przypadku, w odróżnieniu od układów dyskretnych, zasadniczy ciężar pracy projektowej spoczywa na konstruktorach układu scalonego. Zadanie użytkownika sprowadza się na ogół do umiejętnego i całościowego wykorzystania danych zawartych w katalogu.
2. Wprowadzenie
Stabilizator napięcia jest elementem półprzewodnikowym służącym do zasilania napięciem stałym układu elektronicznego lub innego obciążenia. Napięcie wyjściowe stabilizatora jest regulowane przez obwody wewnętrzne stabilizatora w taki sposób, aby było względnie niezależne od prądu obciążenia, napięcia zasilającego (wejściowego) i temperatury otoczenia. Stabilizator napięcia może być częścią większego układu elektronicznego, ale często jest oddzielnym modułem, wykonanym zwykle jako układ scalony.
Podstawowy schemat blokowy stabilizatora napięcia w jego najprostszej postaci jest przedstawiony na rys.l. Składa się on z trzech podstawowych części:
1. źródła napięcia odniesienia, wytwarzającego napięcie odniesienia niezależnie od temperatury i napięcia zasilającego;
2. wzmacniacza porównującego napięcie odniesienia z częścią napięcia wyjściowego stabilizatora doprowadzonego do wejścia odwracającego wzmacniacza jako sygnał zwrotny;
3. tranzystora lub zespołu tranzystorów stanowiących szeregowy element regulacyjny (najczęściej układ Darlingtona), zapewniający odpowiedni poziom prądu wyjściowego, płynącego przez obciążenie.
Rys. 1. Schemat blokowy stabilizatora napięcia (tranzystor mocy jest układem Darlingtona)
Połączenie wzmacniacza różnicowego (często zwanego wzmacniaczem błędu lub wzmacniaczem porównującym) i szeregowego elementu regulacyjnego, razem z rezystancyjnym dzielnikiem napięcia wyjściowego, tworzy wzmacniacz ze sprzężeniem zwrotnym.
2