Laboratoryjna hematologia medyczna - program specjalizacji dla diagnostów laboratoryjnych posiadających specjalizację II stopnia w diagnostyce laboratoryjnej lub analityce klinicznej albo tytuł _specjalisty w laboratoryjnej diagnostyce medycznej_
Zakres wiedzy teoretycznej
W czasie stażu diagnosta laboratoryjny opanuje przedstawioną poniżej wiedzą.
• Niedokrwistości: podziały, patogeneza.
• Szereg rozwojowy erytrocytów.
• Parametry morfologiczne krwi obwodowej i szpiku, normy (z uwzględnieniem wieku i płci pacjenta).
• Oznaczanie morfologii, wyliczanie i interpretacja wskaźników hematologicznych.
• Znaczenie diagnostyczne, metody oceny i interpretacja wyników retykulocytów.
• Małopłytkowości: podział, patogeneza, diagnostyka, różnicowanie, monitorowanie leczenia.
• Ocena i interpretacja zmian w morfologii erytrocytów barwionych MGG.
• Metabolizm żelaza, jego rola w organizmie, ocena zasobów w ustroju.
• Diagnostyka niedokrwistości z niedoboru i zaburzeń wykorzystania żelaza.
• Diagnostyka niedokrwistości megaloblastycznych.
• Diagnostyka niedokrwistości hemolitycznych.
• Ocena mikroskopowa preparatów krwi obwodowej i szpiku w niedokrwistościach.
• Interpretacja wyników badań morfologicznych i cytologicznych przydatnych w rozpoznawaniu, różnicowaniu i monitorowaniu leczenia niedokrwistości niedoborowych, hemolitycznych, pokrwotocznych, hipo- i aplastycznych.
• Odrębności morfologii krwi u chorych “chirurgicznych”.
• Odrębności morfologii krwi w chorobach narządowych (wątroba, nerki, itd.).
• Odrębności morfologii krwi w położnictwie i ginekologii.
• Odrębności morfologii krwi u chorych z nowotworami litymi.
• Odrębności hematologiczne u dzieci.
• Laboratoryjna diagnostyka hematologiczna w chorobach zawodowych.
Umiejętności praktyczne
W czasie stażu diagnosta laboratoryjny nabędzie umiejętności:
• pobierania krwi żylnej i włośniczkowej (z palca, płatka ucha, pięty - u noworodków),
• oceny czynników analitycznych i pozaanalitycznych, wpływających na wynik morfologii krwi,
• wykonania badania morfologii krwi metodą automatyczną i manualną oraz jego interpretacji,
• wykonania i laboratoryjnej oceny mielogramów w niedokrwistościach,
• tworzenia laboratoryjnych algorytmów postępowania diagnostycznego w rozpoznawaniu, różnicowaniu i monitorowaniu leczenia niedokrwistości,
• oceny wpływu i dynamiki zastosowanego leczenia niedokrwistości na wynik morfologii, retykulocytów i mielogramu,
• posługiwania się metodami zapewniającymi jakość badań morfologii krwi,
• oceny wiarygodności wyniku morfologii krwi,
• prowadzenia dokumentacji w pracowni morfologii,
• posługiwania się systemami informatycznymi w pracowni morfologii.
CMKP 2004