Marzenna Popek1
Wstęp
Koncentraty rud metali, z powodu dużych gęstości, należą do ładunków ciężkich, klasyfikowanych w transporcie morskim, jako towary niebezpieczne klasy MHB. Jednym z niebezpieczeństw, występujących podczas ich przewozu, jest obniżenie lub utrata stateczności statku, spowodowana przesuwaniem się nadmiernie zawilgoconego ładunku, na skutek upłynnienia. W celu poprawy bezpieczeństwa transportu morskiego ładunków drobnocząstkowych, Międzynarodowa Organizacja Morska (International Maritime Organization - IMO) opracowała zbiór zasad postępowania, ujęty w Kodeksie Bezpiecznego Przewozu Stałych Ładunków Masowych - Kodek IMSBC [IMO 2009]. Doświadczenia w przewozie koncentratów rud metali wskazują, że zjawisko upłynnienia zachodzi nawet w sytuacji, gdy ładunki te są transportowane przy wilgotności poniżej dopuszczalnej transportowej zawartości wilgoci. Negatywne zjawiska, towarzyszące transportowi koncentratów rud metali, mimo stosowania zaleceń IMO, spowodowały konieczność poszukiwania innych możliwości ograniczenia zdolności do upłynniania tych ładunków. Jednym z proponowanych rozwiązań jest wprowadzenie do ładunków materiałów polimerowych, pochłaniających wilgoć. Właściwości higroskopijne wykazują zarówno polimery syntetyczne, jak i polimery pochodzące z surowców odnawialnych. Biorąc pod uwagę ochronę środowiska naturalnego, należy położyć szczególny nacisk na wykorzystanie polimerów z surowców odnawialnych, ponieważ charakteryzują się małym oddziaływaniem na środowisko naturalne i są biodegradowalne. Do grupy materiałów biodegra-dowalnych należą skrobiowe materiały polimerowe, które aktualnie znajdują zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu. Właściwości higroskopijne wybranych materiałów skrobiowych pozwalają na poszukiwanie nowych zastosowań.
Dr, Katedra Chemii i Towaroznawstwa Przemysłowego, Wydział Przedsiębiorczości i Towaroznawstwa, Akademia Morska, marzenap@am.gdynia.pl