Budowa układów cyfrowych opiera się na idei wielokrotnego stosowania niewielkiej liczby podstawowych rodzajów układów logicznych. Sposób połączenia tych układów można uzyskać za pomocą algebry Boole’a zwanej też algebrą łączeń.
W przeciwieństwie do zmiennej w zwykłej algebrze zmienna logiczna może przyjmować dwie wartości dyskretne: zero logiczne
- jedynkę logiczną
Rozróżniamy trzy podstawowe działania na zmiennych logicznych:
- iloczyn (koniunkcja)
y = xlnx2=xl*x2=xlx2
- suma (dysjunkcja)
y = x, u x2 = x, + x2
- negacja
Dla tych działań obowiązuje szereg praw:
prawo przemienności: |
y = x, * x2 = x2 * x, y = x, + x2 = x2 + x, |
prawo łączności: |
y = x, * (x2 * x,) = (X| * x2) * x, y = xt +(x2 +x1) = (x, + x2)+x, |
prawo rozdzielczości: |
y = x, *(x2 + x3) = x, *x2 + x, *x3 y = x, + x2 * x3 = (x, + x2) * (x, + x, |
prawo pochłaniania: |
y = x, * (x, + x2) = Xj |
y = x, + x, * x2 = x. | |
prawo tautologii: |
H x ii u * x * + X X II II |
własności negacji: | |
^=x*x=0 _y = x + x = l | |
podwojona negacja: |
y = [x)=x |
prawo De’Morgana: | |
y-xt*x2 = x, + x2 y = x, + x2 = x, * x2 | |
szereg praw dla działań |
zOi 1: |
= x*l = x >, = x + 0 = x ^ = **0 = 0 y = x + l = 1
8