8508893297

Wprowadzenie

Monografia, którą oddajemy w Państwa ręce, jest efektem drugiego już projektu badawczego realizowanego pod szyldem Dzieci sieci. Raport to wynik ośmiomiesięcznej pracy dziesięcioosobowego zespołu badaczek i badaczy, którzy zajęli się tematem kompetencji komunikacyjnych związanych z korzystaniem z internetu uczniów na trzecim etapie edukacyjnym. Celem projektu była diagnoza owych umiejętności oraz określenie stanu działań odnoszących się do omawianych kompetencji w zakresie edukacji prowadzonej w ramach formalnego systemu kształcenia. Zadanie Dzieci Sieci - kompetencje komunikacyjne młodych realizował Ośrodek Badań i Analiz Społecznych wspólnie z Instytutem Kultury Miejskiej w Gdańsku, a finansowało Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Omawiany projekt otrzymał dofinansowanie w programie Obserwatorium kultury, a działania badawcze trwały od marca do grudnia 2013 roku. Koordynatorem projektu jest Piotr Siuda, jego asystentem Grzegorz D. Stunża. W skład zespołu badawczego weszli również: Anna Justyna Dąbrowska, Marta Klimowicz, Emanuel Kulczycki, Damian Muszyński, Renata Piotrowska, Ewa Rozkosz, Marcin Sieńko oraz Krzysztof Stachura.

Eksploracja podjętej tematyki jest konsekwencją naszej wcześniejszej pracy badawczej, podczas której zajmowaliśmy się kompetencjami medialnymi i informacyjnymi uczniów klas 4-6 szkoły podstawowej (Siuda, Stunża, 2012). O ile wcześniejsze badanie miało charakter, w dużej mierze, rozpoznawczy - wywiady skategoryzowane, które były punktem wyjścia całego projektu badawczego, nie były przeprowadzane na reprezentatywnej próbie - o tyle drugi projekt oparliśmy na „mocnej”, ilościowej podstawie i badaniach ankietowych prowadzonych na próbie blisko 750 uczniów gimnazjów z województwa pomorskiego. Wnioski z dociekań - z użyciem kwestionariusza, ankiety - stały się podstawą kolejnych działań. Zbadaliśmy programy nauczania, które zostały wybrane według wskazań szkół, gdzie prowadziliśmy badanie ankietowe. Podjęliśmy się także przeprowadzenia netnografii serwisów społecznościowych używanych przez gimnazjalistów. Strony dobrano, kierując się wskazaniami nastolatków (podawali oni najczęściej odwiedzane przez siebie serwisy).

Jak zobaczycie Państwo w trakcie lektury, raport nie opowiada się po żadnej ze stron stygnącego, ale wciąż gorącego sporu na linii metody ilościowe kontra metody jakościowe. Uznaliśmy, że zarówno jedne jak i drugie dają nam