8565557837

54 OPRAĆ 'OWA NIK PRZK DMIOTC )WH

nawstwa i informacji naukowej, przeglądaniu bibliografii, encyklopedii, słowników terminologicznych, słowników skrótów, spisów instytucji itp.

Metoda prezentacji zbioru akronimów w New International dictionary jest podobna do stosowanej w słowniku wydanym w^r Polsce — każda pozycja składa się z elementów stałych: akronimu i jego rozwiązania; przy większości pozycji znajduje się w nawiasach skrót nazwy kraju, z którego dany akronim pochodzi (niestety w'stęp nie wyjaśnia, dlaczego niektóre pozycje takich oznaczeń nie mają).

Akronimy złożone są wersalikami (spotyka się niekiedy w nawiasach ich odmianę pisaną małymi literami) bez uwzględnienia kropek. Akronimy transliterowane z alfabetu cyrylickiego opatrzone są gwiazdką. Rozwiązanie akronimu, który jest tytułem publikacji, podawane jest kursywą.

Dla wygody użytkownika zastosowano różnego rodzaju informacje uzupełniające. I tak np. przy akronimach oznaczających systemy biblioteczne i informacyjne podano rok ich powstania, nazwę kraju i instytucji, przy której działają. Przy akronimach związanych z instytucjami i organizacjami międzynarodowymi zastosowano skrót int, podając również rok powstania i siedzibę (nazwę kraju i miasto); zmiany nazwy lub struktury organizacji sygnalizują odpowiednio skonstruowane odsyłacze. W przypadkach języków mniej znanych tłumaczy się wersję oryginalną rozwiązanego akronimu na język angielski; zastosowano ten zabieg np. w odniesieniu do takich języków, jak węgierski, turecki czy fiński. Języki słowiańskie nie zostały zaliczone do grupy języków mniej znanych czy słusznie? Po rozwiązaniu niektórych akronimów podaje się w skrócie oznaczenie nazwy języka. Jak można się domyślać chodzi znowu o języki mniej znane, ale nie zostało to należycie wyjaśnione we wstępie (dodajmy, że w słowniku wydanym w 1976 r. w Polsce podana jest wyczerpująca informacja na ten temat). Użytkownik polski przyzwyczajony do obszernych, wyczerpujących wstępów, omawiających metodę opracowania wydawnictwa informacyjnego, czuje pewien niedosyt zapoznając się z dwustronicowym wstępem omawianego słownika podobno takie są wymagania wydawcy zagranicznego.

Akronimy uszeregowane są alfabetycznie (letter by letter). Jeśli jeden akronim ma kilka różnych znaczeń, tworzy się pozycję zbiorową, w obrębie której rozwiązane nazwy, oznaczone kolejnymi cyframi, uszeregowane są alfabetycznie.

W zagranicznych czasopismach fachowych ukazało się szereg omówień słownika ⁴, wszystkie podkreślają walory tego wydawnictwa, które powinno znaleźć się w księgozbiorach podręcznych bibliotek i centrów dokumentacji jako podstawowy informator z grupy reference books. W dobie ożywionej współpracy międzynarodowej w dziedzinie bibliotekoznawstwa i informacji naukowej wydawnictwo informacyjne o tak szerokim zasięgu terytorialnym jest wyjątkowo przydatne. Nasze zaś środowisko pracowników książki cieszy promocja polskich autorów na międzynarodowym miku księgarskim

Hanna Zasadowa

Maszynopis wpłynął do Redakcji 13 października 1989

OPRACOWANIE PRZEDMIOTOWE

Słownik języka haseł przedmiotowych Biblioteki Narodowej. Stan na dzień 30 czerwca 1986 r. Na podstawie „Słownika tematów' dla bibliografii i katalogów w układzie przedmiotowym” Jana Kossonogi oprać. Janina Trzcińska i Ewa Stępniakowi. Warszawa: Bibl. Narodowa 1989, 368 s.

Ukazanie sic Słownika języka haseł przedmiotowych Biblioteki Narodowej można uznać za sukces, bo oto wrcs/cie po 33 latach od opublikowania Słownika tematów dla bibliografii i katalogów J. Kosaonogi w)dano nowy słownik, który mo/c b>c wykorzysl)wany nie tylko w katalogach Biblioteki Narodowej i bibliografii narodowej, ale także w innych bibliotekach.

⁴ VI. C arpcnior. ..K(.) ’ 1988 Vol. 28 nr 2 s. 282. ,J)(uumciitaltsic' 1988 Vol. 25 nr 6 s. 295. J. Bloas-Gonin. Bulleim des Bihlioilwiiues dc t'rance" 1989 T. 34 nr 1 s. 94-95. F. Kunz, ..Z.entralhlaii fur Bibliothekswesen' 1989 Jg. 103 H. 5 s. 228-229.